Bir başına yaşıyorum bu hayatı
Yalnız bir mapus kadar soğuk
Ve idam almış bir mahkum kadar
Umudunu yitirmiş yaşamaktan
Anladım ki sensiz yaşamak
Alnıma yazılmış bir roman
Ve ben okudukça lanetleniyorum
Cehennem ateşi yüreğimde harlanıyor
Sonra geceler kabusum
Gündüzler ise sessizliğim oluyor
Ne karlar eksilir şehrimden
Nede güneş doğar şehrime
Arada kuşların sesinde seni bulsam da
Kanadından vurulan bir kuş kadar yaralıyım
Bazen zaman sendeyken dursun istiyorum
Bazende sen yokken zaman çabuk geçsin
Ama ne sen
Nede zaman duruyor
Sen gittikçe uzaklaşıyorsun
Zaman da gittikçe benden seni eksiltiyor
Arada bir özleyip, arada bir seviyorum seni
Ve biliyorum ki
Senin yokluğunda
Bir çok kez vurulacağım
Bir çok kez urganı geçireceğim boynuma
Ancak bir aşk
Ne kadar çok idam alırsa
O kadar çok yaşatır sevdayı
Sende benim bir çok kez idam aldığım
Ama öldüremediğin sevdamsın
Yokluğun çok soğuk
Kalbimin içi üşüyor


ibrahim dalkılıç

06/10/2016 izmir