Havalar soğudukça daha çok yazacak şey buluyorum
bir çiçeğin halinden en iyi böyle zamanlarda anlıyorum
parmaklarımı soktuğum bu girintili mağara böyle zamanlarda sıcak
ve ellerim güzel kokmaya başlıyor her şeyin haricinde
sade





bu yağmur sanki içimize yağıyor
çeketimizden de içeri en içeri
bir baba merhabasını andırıyor soğukluğu
rüzgarı annemin kirpiklerini anımsatıyor bana
kapatırsa gözlerini bir gün önümde
karanlığı kovamıyorum düşüncelerimden
saklambaç oynarken saklanmıştım en son
uykusuna yatırdığım bütün duygularımdan
bu yağmur sanki ömrümüze yağıyor





havalar soğudukça soğuyorum senden
bu bir ayıp değil
beni sevmediğini de biliyordum
dünyayı dolu dizgin sevmenin de farkında değilsin
sevmeyi bilmenin,sevmekten çok daha ilerisi var
kuzeyi keşfetmek cazip gelmez her zaman
doğu kaşır alnını bir insanın kurcalayarak
soğuk intiharlar kuzeyde olur kimse duymadan




duymak istemezse bir dudak
isterse konuşur isterse dinler bir dudak





havalar soğudukça yazacak daha çok şey buluyorum
ayrılığı işliyorum o sıcak sobamda
ortadan ikiye kırıp içine atıyorum ısınmak için
tasarruf ediyorum her parçasından aşkın
sessiz sessiz çıtırdıyor kahverenginde dönme aşklar
o zaman anlatmak istersin sevdiğine sevdiğini
yanmak böyle havalarda güzel
ölmek hiç ayıp olur mu ?