Zaman zaman desem, buyur gel bize
Didar’ a aşk olup, arşa çıkardın
Aşkı muhabbeti dökelim söze
O an, pire için yorgan yakardın.



Önüme koyduğun kara bir yüzdü
Halimden anlayan erişkin özdü
Bizimde muhabbet lezzetsiz sözdü
Kururdu dillerim sen hep akardın.



Sevgide yoksulsun biçare halin
Dünyanın malıyla baş başa kalın
Arı oğul verse peteğin balın
Misk-i amber varken ağı kokardın.



Sonradan olmuyor ehli can dostum
Sözümde sazımda olmadı kastım
Ölüler diyarı, bitmeyen yastım
Tutuşur yanardım sen hep bakardın.



Her günde sesini duysam usanmam
Soğuk sular gibi içsem de, kanmam
Soğudum, kül oldum üflesen yanmam
Süt beyaz geceme zifir dökerdin



Arsız bir yüreği taşıdım durdum
Amâlı gözlerde ateştim kordum
İnsanın insana kemliği zordur
Ben kaleler diksem sen hep yıkardın








Didar : sevgilinin güzel yüzü.

Saygı değer şiir dostlarım işlerim dolayısıyla uzun zamandır şiir ekleyemiyorum..
Bir şiirim ile sizlere katılmak istedim. Teşekkürler, saygılarımla..