Şu an İstanbulun
bir sahil meyhanesindeyim
ve boğazı seyrediyorum sensiz
bir senin şerefine kaldırıyorum kadehimi
birde istanbulun
bir keman sesi yaklaşıyor yavaşça
her mevsim içimden gelip geçersin şarkısıyla
bende her mevsim değil
her gün gelip geçersin diyorum
ve yudumluyorum gözlerini kadeh kadeh

Şimdi istanbulu dinliyorum sensiz
vapurların ve uçuşan martıların
sesleri ilgimi çekmesede

Aslında ben,bu akşam
bütün meyhanelerini dolaştım istanbulun
içilen bütün kadehlerde dudak izlerini aradım
ama bulamadım

İstanbul artık istanbul değil benim için
Çünkü benim gibi yarım kalmış istanbul
kadehlerdeki şarap bile tat vermiyor
şu an karşımda olmanı ölesiye isterdim
gözlerini yudumlamak
ve kokunu kilitlemek bağrıma
çünkü hayalinle konuşmak yetmiyor

Şimdi Sadi Hoşsesin unutulmayan
hüzzamı çalıyor keman telleri
seni sesini gözlerinin rengini unutabilsem diyor
heyhat nasıl unutabilirim

Güneşin batışını izliyorum kızıl kızıl
ama kızıllığı batıyor yüreğime
yanıyorum küllenerek kendime kahredip

Sigaramdan dökülen külde benim dumanıda
ne demiş Ümit Yaşar Oğuzcan
Biraz kül biraz duman o benim işte
İstanbul geceye dönüyor
zaten karanlığa bürünen ruhuma
havasını atıyor donanımlı ışıklarıyla

Şimdi kim bilir nerelerdesin
hiç haber vermeden çekip gittin
veda busesini alnıma kondurmadan gittin
Zeki Mürenden ne çok dinlerdik bu şarkıyı

Ağlamayacağım artık çünkü usandım artık
gelsen her gün ağlamaya razıyım
Hani Ali Sarcanın rast makamında bir şarkısı var
Gönül aşkınla gözyaşı dökmekten usandı artık
benim gönlümde usandı artık ama yine ağlıyor
dilimden düşmez oldu bu şarkı

Sana diz çöküp yalvarsam gelirmisin
duyarmısın sesimi
kulak verirmisin feryadıma
Yalvarsam tanrıya gönderirmi seni bana
karşıma çıkarmısın hayat verirmisin nabzıma
sen uzaklarda değil damarımda kanımsın aslında
Esengülden ne dinlerdik bizim şarkımızdı
hiç aklına geliyormu mırıldanıyormusun arada

Boğazda gezen vapurlardan biri getirse seni Üsküdara
ellerini tutup kucaklasam o anda
ama nafile hani Zeki Mürenin bir filmini izlemiştik
o filmde bu şarkıyı dinlemiştik
şimdi uzaklardaşın gönül hicranla dolu
işte korktuğum başıma gelmişti
gerçekten çok uzaklardasın
bu şarkıyı çal kemancı durma hep çal diyorum
ve kadehimi Zeki Mürenin anısına kaldırıyorum

Sen vefasız dinliyormusun
kahroluyormusun benim gibi
meyhaneci kapatma dur bir kadeh daha ver
ver ki bu acı özlemlerimi bitireyim benimle beraber
artık o gelmeyecek belli ki

Pes etmek istemiyorum aslında
seni hayal edip dokunuyorum sana nefessiz
tenin gerçek gibi sıcacık ellerin gibi
ellerini avuçlarımın arasına kapatıyorum
Yusuf Nalkesenin dediği gibi
avuçlarımda hala sıcaklığın var inan
unuttu dese dilim yalan billahi yalan
unutamam seni asla
gözyaşlarımı tutamıyorum
sağanak yağmurlarıyla yarışır gibi yağıyor
yalnızım öksüzüm sensiz

Bir ağacımız vardı oraya gidip geldiğim
seni her zaman orda hayal ettiğim
dağı sümbülü kelebeği olan
şimdi onlarda kayboldu
tıpkı Şekip Ayhan Özışığın muhayyer kürdisi
rüzgar söylüyor şimdi o yerlerde şarkımızı

Artık ne şarkı kaldı ne şiir
sadece yalnızlık senfonisi çalıyor yüreğimde
yine bir ateş sarıyor benliğimi
bu öyle bir ateşki
söndü sönecek derken tekrar alevleniyor
ne külü var ne dumanı sürekli yakan bir ateş
Avni Anılın hicazdan söylediği
bir ateşim yanarım külüm yok dumanım yok
şarkısını yaşıyorum üşüyorum bir ürperti sarıyor
ardından yanıyorum alev alev

İçimde hala kanayıp dursanda
seni hep bekleyeceğim hayal ettiğim gibi
Hasret şarabını yudumlarken
takılıyor hayalin kursağıma seni yudumluyorum
Münir Nurettinden dinliyor gibiyim
dönülmez akşamın ufkundayım
vakit çok geç
evet bu segah şarkıyı yaşıyorum şimdi

Kapatıyorum defterimi artık yazmayacağım
bu son sayfasıydı ömrümün
ELVEDA MEYHANECİ

Sabahat Çelik
22.09.2016


bu şiiri büyük Üstatlarımızın anısına yazdım