“-bi de amadın öküzü varımış bilisiniz de(ğil) mi?
hanı amat deye bi adamın biri
memet ağaynan ortak öküzle sürüp dururlarkan çifti
memet ağanın öküzü ölmüş
“öküz öldü ortaklık bitti” hekayesi

amat ağa bi öküz daha alama(ya)cak,
ortakçılığa tarla veren de yok
satlığa çıkarmış öküzü
bi bazar gönlünden geçen fiyeti veren olmamış
ikinci bazar o daha aşşaya vermeye ırazı olduysa da
alıcı çıkmamış
derkene; o bazar, bu bazar
gelen geçen herkeş
Amadın Öküzünün dişine bakıyo gediyo
bi bazar, iki bazar derken
yanından geçenlere bile
açıp ağzını gösdertmeye başlamış senin
Amadın Öküzü”
darbı mesel işde

ossun olmasın, münasebeti
minevsizlik etme
her konuyu herkese eletme
"amadın öküzü gibi dişlerini
her gelip-geçene gösterme

her şeyin bi mekanı-zamanı
yeri-yurdu, yolu-yordamı vardır
Gonya Ovasında sışcak yer aranmaz
emme meydanda da eşek guyruğu
kesmeye durulmaz
kimi uzun der, kimi gısa
elin ağzına bakan
kimseye sesini duyuramaz”














“-epap o zamanlar eğlençe mi var deceğin
“temsilde hata olmaz”
“söz vahtında açılır”
bi gün gene böyle ova harmanında yatıyokan
ortalık ay aydını serin
ilerden geriden gonuşurkan
senin bu Feyzulla(h)’ın güçcük o(ğ)lan(ı)na
tutuşmuşlar ba(h)sa

yeni yetme gopil bişiy o’da
"-yok işde köye gedip gelebilirin"
“-yoog işde gedip de gelemezsin”
seninki topukları yağlayo, köye ağıyo
Zırtlan Deresine de geliyo

“-guuk!” deye bi ses
seninki “-beni gorkutmağ isteyollar” deye
beg oralı olmayo emme
bi “-guuk” sesi daha
“-ey ”
“-guuk”
“-ne!” deyo
derkene bi “-guuk” sesi daha
“-ehn” deyo
bi “-guuk” sesi daha
“-Feyzullahın oğluyun”
bi “-guuk” sesi daha
“-Doğan” deyo

bi “-guuk” sesi daha
“-köye gediyon”
bi “-guuk” sesi daha
“-tamam” deyo “-geri dönüyon”
güpüredek gelividi,

bobası “-n’oldu len”
deo böyle böyle,
“-ülen dabansız , get ordan Allah eyliğini versin
o üğüdür ” dedi
de! değcem epap ne horatalar olurdu yauv.
ne eğlençeler
cık, cık.. cık”






“-hele Kelarif
Gara Helimeye akşamleyin
“-sığır çobanı “habar edivin bi” dedi
düğen buza(ğı)lamış”
demiş,

“-dulgarı yayan-yapıldak
gecenin geçyarısında
terkisinde senin bu Avilden’inen
enivimiş tokada
gavur eziyeti valla len”

“-insanlık, hatır gönül
o vahtın behrinde
hinci nerde, erke(ği)sen,
horata et birine de
bakayın bi seni göre(yi)n”




























“-hıımm Gara Helime de netmiş amma”
“-netmiş len”
“-daha netçek yau”
“-yau arkadaş netmiş deyoz”
“-ne etmemiş ki”
“-yau epap netmişise annadıvısan ya”
“-yau sahi bilmeyonuz mu”,
“-?”
!!

“-len Güllük Gediğinin altında,
Aşşa Melleli Dereli’ynen ıras gelmiş
az ilerde de senin Kel Arif geçi güderimiş
bizim köyden geden gapalıyı sormuş
ne bilsin Dereli de,
ha zahar Gara Helimeden duyduğunu deyvimiş
“sizin köylü Yalavaşda okuyan
bi çocuk varımış da!
gaza mı ne geçirmiş
ona gediyollarımış”

bu yarenniği duyunşa senin Kel Arif
geçiyi unutmuş,
kepeneği atıvımış da
taa şosayı buluvumuş
ha senget yandan gelen bi gamyonunan
soluğu Yalavaş’da alıvımış
tabi o zaman Yalavaş da
bi onun o(ğ)lu okuyomuş,
Dereli ne bilsin..

hemen ordan hasdaneye seğirtmiş;
yok öyle bişiy
okula varıvımış, tabi çocukları bilmeyo ya
kimseye soramamış
emme bi gaza emaresi yok
sormuş soruşdurmuş..
ne gaza ne bişiy..

izinin üsdüne köye ğelmiş
“-Helime Aba hakgetden
o gapalı neyimiş-imiş”
“ged ordan öte yannına Kel Arif
hankı gapalı”
“yau otopis”
“ne otopisi, ne bileyin ben
benim alt tarafım bi dul garı
ne bilirin gapalıyı, eşgarayı”
“-yau sen demişsin ya hani”
“-kime, ne demişiyin”


“gapalı, ..
hanı Yalavaşda okuyan çocuk
gaza geçirmişde, ona gediyollar” demişsin ya Dereli’ye
“Kel Ariiff ben sana öyle bişiy dedim mi”
“yau Yalavaşda okuyan
bi çocuk gaza geçirmiş deye
demedin mi”

“haa! o! muu?
ben dün olmuş deye bişiy demiş miyin
taa Garip okurkana kı bi me(v)zu
!!
hemi de Yalavaşda okuyan
hiş bi çocuk gaza geçirmemiş mi”
“-yau aba valla
bana taa Yalavacı bulduruvudun.
!
hu yok günümde, ..
Alla(hı)n aşgına senin
benim canıma gasdın mı var..
?
ya galbim filen sukut ediviseydi,
koca Gaziri Ovasını har solukda
seğirdiminen geşdim
bi gaza geçirsemidi ..!!
ya davar belinsegetseydi
ya bi zıyana girseydi
senin hu etdiğin
ümmet-i müslümannığa sığar mı yaa”

“-yaa!!!!!!
Kel Arif ;!!
senin geride iki dene daa olun var
benim biçcik ineğim,
dul garı halimde
gecenin leylisinde
benim gısır inee(ği)
sen nası(l) doğurtdun öyleye
senin de o(ğ)luyun
başına
gaza-maza gelebili(r) de(ğil)mi”

“-pes valla, Helime Aba
ben sana horata etdiydim” demiş
Kara Helime de
“-ben de sana Arif” demiş
“-ben de sana”
ve eklemiş
“-sen yat kak horata olduğuna şükret
Allah beterinden saklasın”
“amin Helime Aba amin”
“ha! şöyle”













DİPNOTLAR
amat : ahmet
minevsizlik: olmadık zamanda, ilgisiz kişilerle, alakasız bir konuda, gereksiz yerde uzun-uzadıya lafı uzatmak
gopil: gürbüz apalak, 8-10 yaşlarında, yeni yetme delikanlı
zırtlan/sırtlan: etçil birhayvan
eeey: buyur, efendim
tabansız: korkak, yılgın, cesaretsiz
üğü:baykuş, gece kuşu
yayan yapıldak: yaya olarak, çaresiz-yorgun-zorlukla-sıkıntılı
tokat: sürüdeki sığırlardan sağılmayacak olup köye de gitmesine gerek olmayan hayvanların geceleri kaldığı etrafı çevrili avlu
behrinde: zamanında, o vakitler,
hinci: şimdi
horata: şaka, latife
ağır şakaya : eşşek şakası denir