Olsaydın yanımda
Yağma edilmezdi ruhum yokluğunda
Azat ettim edeli tükendi
Beden de bu sürgün sevda
O yandığım gözler
Fütursuz sözler
Bir damla su bırakmadı gözlerimde
Şimdi kurşun dökülü
Tutmayan dizlerimle
Yürüsem korkarım
Düşerim zuhurumdan
Oturup düşünsem
Belki ölürüm gururumdan
Yoksun ya yanımda
Kaç kekeç sessizlik kaldı
Bilirmisin dilimin altında
Tutamadığım gizlerimde bölündü
Islah olmaz uykularım
Rüyalarımda bile
Ölü cemrelerin suçu kaldı üstüme
Yetim güneşin göğsünde
İnce yağmurlar gezinirken
Kanayan topraklarımın
Kokularını sürdüm yüzüme
Papatya tarlasına döndü sinem
Ah ben nedem
Nere gidem
Ah ben ölem
Sandım ki bir an
Şafaklandım doğaya
Süründüm toprağın siyahına
Meğerse borçlanmışım bir yelin ılığına
Ah gitmeseydin
Dursaydın yanıbaşımda
Silkelerimdim olanca gamı kasveti
Karanlıklarım gevşer,
Kahkaha gibi dökülürdüm omuzlarına
Yoksun ya yanımda
Gittin gideli
Kırmızı şiirler yazar oldum adına
Hasretinle sevişirken
Endişelerim çapaklandı
Bastım çığlıklarına
Gölgem bodurlaştı ,
Sessizliğimi bozdum
Her yanım tenhalaştı
Ah gitmeseydin
Kalsaydın yanıbaşımda
Kadan olurdum
Belanı alırdım
Vallahi
Kıyametine kalırdım
Müşteba Güneş