Bir canda iki nefes son bulur
Bir mevsimde iki hazan
Bir günde iki gün batımı
Tek öğünde bir yolculuk
Bir musalada aynı anda uğurlanır
Sen ve ben diye cümlenin bütününe
Tekabül eden biz kelimesi


Bir hikaye gibi başlar her şey
İki el birleşir bir anda
İki gönül çarpar heycanla
Yüzde tebesüm,gözlerde mutluluk
Akar sevda vadisinden aşağı
Aşk şelalesi olur adı


Susar bütün kötü düşünceler
Karanlığın göbeğinde beyaz güller yeşerir
Gece bütün zerafetini sabaha kaptırır
Rüyaların tamamı cennet vadisi
Düşlerde ekilen tek mahsul gül bahçeleri


Sığmaz içi içine şaşkın aşığın
Yar der yer,yar der içer,yar der uyur ve yar der kalkar
Ayakları hep yerden bir karış yukarı basar
Akılı terk eder kafayı
Kefene sarar ürettiği kötü fikirlerini
Gömer hafazasının bir kenarına
Bir gün hortlayacağından habersiz


Sonra bir lal sessizlik eser
Süslü cümler boran estirir ansızın
Kara kış çöker üstüne
Ardında adını bile telafüz edemediği ayrılık cümlesinin yaprakları
Dökülür henüz tam olmamış sevda bağında


Bir hikaye gibi biter her şey
Başladığının aksine
İki el ayrılır sancılı bir şekilde
İki gönül linç edilir canice
Rüyalar kâbüs olur
Gün gece
Vakit ölümün en tatlı can aldığı an
İki ruh ölür bir kefene sarılırcasına
Bir musalada aynı anda iki can uğurlanır
Sen ve ben diye cümlenin tamına
Tekabül eden biz kelimesi eşliğinde


M.Kılıçel