Soğuk yatağımdan kalkıyorum sıcak bir güne
zenci bir kadın beyaz çocukları öpüyor
çocuk utandı
tanrı bıraktı seni büyük parmağıyla
tek değilsin ve
yalnız bırakmak istemiyorum seni satır başlarında
yeni bir şarkıyla devam edip sıyırıyor kendini
gözlerini siyah bir mercedese dikerek
araba dikkat çekici belki hayatta bir çok şeyden
alman harikası
w 123 kasa





annemin gözünde kalıyor çocuklar
yarın büyüyüp gelseler yine çocuklar
başını okşar yaşın kaç olursa olsun
ayakkabıyla da almaz içeri





aklımın parkelerinde çizgileri dolduruyor insanlar
önceleri ayak seslerini çok dinlerdim
notaları yakalamak en sevdiğim şey olurdu
bir babadan kaçardı kızı korkusundan
hırsız geceleri bir kaç defa kapıyı yoklardı
karşı komşu karısını aldatmaya çıkardı
susarak dinliyorum perde hırıldıyor
duyduğum en realist notalardı





daralıyorum işte geceleri
kendi kendime konuşuyorum
bazen başka insanların seslerini de düşünüyorum
kolonya dökerim dirseklerimden aşağı
o zaman bir kuş canlanıyor
bir çocuk zıplıyor babasının kucağına
kırdığı vazoyu göstererek
sonra rüzgar vuruyor perdeye
üşüyorum kollarımdan





güçlü bir el boynumdan çeker beni yatağa
tanrının eli olabilir bu ancak
dökülür bulutlar sırtımızdan
tuz serpilir bacaklarımıza
kıskanır bizi ege denizi





çok gençsin belki afrika kadar
kadınlar var zenci öpüyor çocukları
beyazlaşıyor gözlerinde çocuklar
bize dahil,sevgiden hariç her şey
neşeli şehirler dağıtıyoruz
tanrı bizi ödüllendiriyor
saçlarımızı maviye boyayarak
sevmek de yorulur bir gün
bize uzaktan bakarak




soğuk yatağımdan kalkarak başlıyorum yeni güne
bütün çocukları selamlayarak.













ağustosikibinonaltı’