Ağaçlar kıpırtısızdı,kuşlar sessiz
Benimle nöbetteydiler o gece
Bütün güneşlerden bir akis gibi
Nazlıydı bayrağım gönderde

Dalga dalga yükseliyordu hilâl
Dalga dalga parlıyordu yıldız
Gülümsüyordu benim aşkım
Gülümsüyordu benim canım
Gülümsüyordu al bayrağım
Kalbimi ısıtan bir sevgiyle
Ömer diyordu
Ne yalnızsın burada ne de kimsesiz



İçimde kutlanmış bir sevinç çoğaldı
Denizleri içecek bir susuzluk
İçimde kanatlanmış bir güvercin
Havalandı sonsuzluğa uçmak için

Ömer dedi bir ses kulağıma
Geçit verme gelen soysuza
Bu emirdir
Sonu şehadet muhakkak
muhakkak bu da emir.

Serin bir rüzgâr sardı bedenimi
Siper oldu ağaçlar gövdeme
Ölme dedi sakın Ömer
Yere sermeden o hainin leşini

Ölme dedi sakın Ömer
Annemin duası babamın ellerinden
Ölme dedi dökülen yaşlar
Öksüz bebeklerin gözlerinden
Yükseldi sesler
Ölme dedi sakın Ömer ölme
Toprağın yüzbin yerinden
Bu emirdir
Sonrası şehadet muhakkak
muhakkak bu da emir.

Adım Ömer
Yere serdim leşini bir hainin
Otuz kurşunla ödedim bedelini
Bu vatanı sevmenin

Ve ben ölmedim
Şimdi bir adım da Er Nail
Elim tetikte gözlerim düşmanda
Yaklaşmalarını bekliyorum
Soysuz köpeklerin.