"





"-ıradyolar acans sonlarında
hava durumunu verirkene
bizim buraları göya
Göller Bölgesi deye
verir hani ya

"-epap, biz ne denize gireriz,
ne de yüzme biliriz
ne böcü, ne de balık yeriz
çok eskilerden bi,
Bakının Osman varımış,
suya düşmüş de, çıkamamış
63’te de Hasan Öğretmen
oğluyla denizde galmış

"-bizim çocuklardan biri çıplansa
çıkana gadar gözümüz onda valla
biri dutsa da debelenivise,
üst ayağa kalkıyoz
gayıklara da oldukça dıkkat ediyoz
hep birlik okarıya taa
dutların yannına çekiyoz
gece dalga sürür gederse deye

ertesi sabah bizim gayıkları
suya endirmek ayrı bi dert sana
Aşşa Melenin on yaşındakı çocukları
ayan(ğı)ı file ıslatmadan
gayığı alıp-varıp gediyodu bi sırığına
bizim sırıklar gısa galıyo,
dibe zipleniyo, koyvumayo
Gürdutlarda hopak mopak ne ğezer
halımızı gören gıçıynan güler”
















“-gene böyle bi gün, yemekden annayannar
sovan-büber domatizinen gavırıp
ıstakoz melemen yapdılar,

fetva bilen namazında niyazında sofdalar;
“-kesilip kan akmayan şey
ha-şaa!!.. süm-maşa mekruhdur” deye
töğbe isdiğfar etdiler
ganaat etmeyenner
“-möbah deği(l)”
demekle yetindiler

Tıkırda(ğ)n Iramazan nerden duyduysa
“-denizden” dedi
“-bobam çıksa yerin valla”
Hacıoğlu “-yarabbim günah yazma”

İzzetinali “-accık yaz” dedi
Alibey “accık yazma”

Memedali, Gabak coşdu, sonra da hep birlik
“-ister yaz” dedik
“-istermezsen yazma”
gapış-gapış yedik
hemi de soluk bile almadan sildi-süpürdük valla

İzzetin Ali
“ömrümde datmadığım bi zellet”
..
Alibey memnun-muzip
“yedik valla affet”

Derviş Emmi
“gavır boşuna yemeyo bunu”
..
Akmemedin İbirem
“a(ğ)zının dadını bilmemi hiş
zındık gibiler görmeyon mu”
..
“yüzlerinden gan damlayoru”
..
adamlar işlerini biliyoru”

“bizden üş kırtıklı guruşa alıyollar
anasının nikahına veriyollar”

Topal Üseyin
“Allah bi memleketde ne yaratdıysa
onu orda yensin deye yaradıyo haralda”

“bi memleketde etişen sovan-sarımsağı yeyip bile aldığı gıdadan
nevazil bile olmazımış i(n)san”










Çalı / 1746

DİPNOT
hopak: göl kıyısında kamış kökü artığı,