.....



şimdi râhmet yağsa şarıl şarıl
gök gürlese tatlı tatlı
gizlice sığınsam yüreğinin eşiğine
yaramaz bir çocuk gibi gıcırdatsam dişlerimi
en sevimli öfkenin merhâmet seline kapılıp
kana kana içsem avuç içlerinin aşk sağnağından
bütün şirin şiirlerimin baş kahramanı sen olsan








sonra en şaşkın hallerinle
masum bir gülücük bıraksan gözbebeklerime, alnıma, gamzelerime
sonsuzluk kadar sadece sen
sen sevsen beni
taparcasına
ölürcesine
delirircesine






ben kendimi sana adasam
bütün ağaçlara,banklara yazsam sevdamızı
en yüksek kulenin tepesine çıkıp
veyahut sırtının en baş köşesine oturup
avaz avaz haykırsam seni ne çok sevdiğimi
bütün çılgınlıkları seninle yapıp
baştan çıkarsam göçebe ruhunu
dizlerinin ömürlük kıblesinden hiç ama hiç ayrılmasam
gülmeyi de, ağlamayı da seninle öğrensem
birlikte çöle dönüp
birlikte yıkansak cennetin ırmağında
gökyüzünün özgürlüğü kadar büyüsek
kuşlar eksilmese
umutlar hiç eskimese






uzansak bilge bir bulutun üstüne
sevgi cemreleri yağdırsak yiten insanlığın üzerine
savaşları durdursak tek bir dokunuşumuzla
çocuklar korkusuzca dağılsa yeryüzüne
hep kahkâları inletse sokakları,caddeleri, oyun parklarını, bütün evreni
insanlar kardeşçe yaşamayı seçse
ciğerlerimiz mutluluk zaferinden şişene dek
nefes nefes kazısak göğün yüzüne
"dünyayı sevgi kurtaracak,hadi ademoğlu ne duruyorsunuz" diye
ve yüreklerimiz öpüştükçe
düşse düşlerimizdeki en uzun tulûat
mavi bir imle






ben sana kendimi bağışlasam kutsal bir ateşle
can sunağında yaşamla yazılsa bütün şiirlerimiz
bahçemin en şirin çiçeği kadar renkli
avuçiçlerimiz kadar masum
sonra alınyazıma ortak olan
bir Dûa olsan
her sabah
her an











nagi han