Gecenin başladığı yerde sona erdi uykusuzluğum,
Ve ben uykusuzluğumu bozdurup bu gece yine senin için harcayacağım gözlerimi,
Ağlamadan, gözlerime binen bu yükü sözlerimle omuzlayıp taşıyacağım..
ki artık ağlamak bile düşmüyor payıma..
Her şey bitti sanma Lorâ,
Başlayacak şeyler var henüz,
Özlem gibi mesela..
Damağında kalan bir tat boğazında kalırsa bir gün özlersin beni...

Bu Şiirle başlayan ilk sigara...
İçime işliyor sensizlik anlıyormusun,
Öyle bir iç ki sigara bile ulaşmıyor oraya,
Ya sen Lorâ? sende içten özlemiyormusun beni..?
Seninde payıma düşmeyen dudaklarından akmıyormu benim ismim...
Yokluktan söz eden şarkılar söylemiyormusun Lorâ,
ki ben şimdi sensizliğin şarkısını söyleyen bir solistim,
Nefesimin tükendiği yerde bırakırım seni özlemeyi,
Sende nefesinin tükendiği yerde özlersin beni...

Artık umrumda değil yaşamak Lorâ,
Ki ben maviye boyamıştım kefeni,
Bir daha ölmeyeceğim diye...
Düşlerden yapmıştım tabutumu, bir gün olurda kesersen soluğumu taşırken zorlanma diye,
ve ben Lorâ, uğruna maviye çivi çakmış adamım,
Ve ben sensizliğe mıhlanmışken söyle kim kaldırır şimdi yerden cesedimi...
Sen hiç öldünmü sensizlikten Lorâ..?
Kendini terket bir gün! eminim özlersin beni...

Sesinden söz ediyorum kendime,
Sen her istediğinde o sesi duyarken benim isteklerim yine yok sayılıyor Lorâ
İstememek ne mümkün?
İstiyorum Lorâ,
Hiç vazgeçmedim istemekten,
Gözlerim dolu bakarken yollara,
Yahut karanlıktan çarparken duvarlara,
Seni özlemekten hiç vazgeçmedim Lorâ,
Vazgeçtiğin yerde özlersin beni,
Ben imrenerek bakarken kalanlara,
Kendinle başbaşa kaldığın yerde özle beni Lorâ...
İnanınca kocaman bir yalana,
Beni özlemeyi ihmal etme Lorâ...