51
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2604
Okunma


zamanın keskin tırnaklarını taktılar onurlarına,
her biri kendi tünelini kazdı
günbegün azaldı can sesleri
günbegün uzaklaştılar yaşamdan;
nefes nefes yıktılar tecridin duvarını
isimlerini yazdılar soğuk taşlara
ateşle oruç açıp
oturdular Azrail’in iftar sofrasına.
gözlerde titreyen ışıkla
yüreklerdeki hınçla kazdılar;
kimse görmedi
kimse duymadı onları,
uykuda bitirdiler işlerini
uykuda çalıştılar.
yalnız melekler bağırdı;
gardiyanlar!
yakın bütün ışıkları
tutun hayatın kapılarını kalplerinizle
can özü yetiştirin canlardan
yakalayın
uyandırın yaşamı.
anlaşıldı,
bu çocuklar birer birer gidiyor
ölerek firar ediyorlar.
_________ ve biri yanarak döndü mevlâsına
alevi söndü_______ sarıldı ateşten hırkasına.
5.0
100% (1)