Ah Gulnarin’im
Ne sahipsiz şiirler sakladım
Çocuk Esirgeme Kurumu sıralarında
Ne sevdalar sayıkladım
Bu kahrolası evren boşluğunda
Gözlerinin içindeki beyazı esirgeme ,
Bu Kumçatı semalarında
Tanrı vergisi ay yüzünü esirgeme.

Ah Gulnarin’im
Ölüm çanları gibi desem
Şimdi ölmeyi ertelemek lazım
Seninle ne çok ölürdüm
Seninle, seninle ölürüm
Anla beni
Seni seviyorum ha
Yoksa adım faili meçhule çıkar


Şimdi gel de kanıtla ,
Sevmenin ne denli soğuk olduğunu
Ben üşüyorsam bu haziran taraflarında
Ben üşüyorsam
Bunca yatak yorgan arasında
Bir sebebi de sensin Gulnarin’im
Biliyorum ,
İnanması güç
Yaşaması olanaksız
Ama son kez anons geçiyorum.

Ah Gulnarin’im
Yüzünün bir benzetmesi de yok ki
Gözlerin desen tarifsiz,
Eşgalsiz...
Hangi kahrolası sıfat tamlaması
Hangi baş belası Ansiklopedi
Seni tasvir edebilir
Ne haddine bu dolunayın
Ne haddine koyu faşist akşamların,
Üç dağ arasında bu Kumçatı’nın


Ah Gulnarin’im
Ne derin bir Dicle akıntısı
Nasıl bir yüksek gerilim
Bir tufanın ölümle imtihanı
Yok, yok..
Seni en iyisi içimde bırakıyorum
Seni en iyisi
Uluslararası gizli bir antlaşma altında
kendime tasdikliyorum

Ah Gulnarin’im
Sana sarılsam
Yüreğimin çarpıntılarında
Kadına Yönelik şiddetten korkuyorum
Sana sarılsam
Belki incinirsin
Belki söz hakları biter
bu sözde doğa kanuncularının
Sana dokunsam
Kokularını ayıklasam içimden
Kul hakkına girmiş olmaktan korkuyorum.
Öylece ne günahlar işlerdik seninle

Ah Gulnarin’im
Ne kadar günahkar bir zaman dilimi
Nasıl bir iç savaş alanı böyle
Yelkovan ile akrep’in
Soğuk hava molekülerine isyanı
Hani ülke bölünsün de istemiyorum
Belki daralıp ölürüz bir köşede
Zamansız gelen ayaklanmanın da
Canı cehenneme...

Ah Gulnarin’im
Nasıl anlatsam
Nasıl çarpıntılar birikiyor ,
Tam da şuramda
Evet ülkede ölümler çoğalıyor
Hergün bir terör eylemine küfürler saydırıyoruz.
Ama seviyorum seni
Ama seninle ölüyoruz durmadan
Zaten yetmez mi
Bu büyük Ermenistan sorunları
Sözde olur mu ki uykusuz,
Uygunsuz sevişmelerimiz...



NOT:

BU ŞİİR GENÇ KALEMLER ANTOLOJİSİ 7 ’DE YAYINLANMIŞTIR