Duyabiliyor musun beni
Ey Mezopotamya yüzlüm
Bir tufan ki gözlerin
zindansı ayazında yüzdüm.
Ve gecenin sarhoşluğuna
sana birer birer tutsaklığımı dizdim.


Her şiir yarağacında bir isyan
Her umut bir militan doğurur
Ve şafağımda ,
kimliksiz yüzen gözlerinde duruldum.
Ve son kurşuna kadar mülteciyim sana
Ve yersiz yurtsuz yetindim sana.

Seher vakti kurşuna dizildi dağlarım
Hani sevdamız vardı
kodadı belirsiz olan
Ve bir masaldı ucunda kaçaksı yaşamlar olan
Ve düştüm ,
Gecenin işgaline
sonra payıma terk edilmiş eşkiya bir ağlayış.

Biliyor musun cîgeramin?
Yüreğimde yankısız bir çığdın.
Şimdi çığlıkların bozgununda heyecanımız
şehirler öksürüğe tutulurken
Cudi diz çöker meçhule gezinen gözlerine
Ve uzaktan uzağa göçen tenine
Ve sensiz anılan bir bahardım ben
Ve zamansız tükendim cîgeramin
Ansızın kırlaştı sevdamız...
ve tam da gözlerimden ağardım cîgeramin