Şairin dediği gibi,
Demirden leblebi.
Ne yenilir, ne yutulur.
Yürekler burkulur.
Kelimeler düğümlenir boğazlarda,
Aciz bir söz dudaklarda,
"VATAN SAĞOLSUN!"

Gözyaşları sel olmuş ki;
Sularında boğulursun.
Acımız büyük ve yaralayıcı.
Her bir anını yaşarken kahrolursun.
Söyle şair,
Kanayan bunca yüreğe
Hangi cümlenle melhem olursun?
Sendemi kendini o bildik cümleyle avutursun.
"VATAN SAĞOLSUN!"

Özür dilerim.
Canını canım için
Feda etmiş kardeşim.
Elimi uzatıp Allah’a,
Sadece bir Fatiha gönderebildim.
Aciz ama kin dolu bir buğuz
Geçirdim içimden seni şehit edenlere.
Elimden ancak bu kadarı geldi.
Tıpkı şairin dediği gibi,
Demirden leblebi,
Ne yenilir, ne yutulur.
Ailenin mübarek dudaklarından
Bir cümle savrulur.
"VATAN SAĞOLSUN!"

Başınız sağ olsun cümlesini
Vatan sağ olsun cümlesine ilikliyoruz.
Acımızı aciz bir saygıya.
Ey Türk Ordusu’nun en yüksek rütbelisi,
Milletin sevgilisi, kıymetlisi.
Vatanımızın daimi bekçisi.
Şehitlik mertebesinin şanlı sahibi.
Üzülme, sen rahat uyu.
Bilirsin düşmanın kalleşinin budur huyu.
Biz ağzımızda demirden leblebi,
Ne yiyebiliyoruz, ne yutuyoruz.
"VATAN SAĞOLSUN!"