9
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1671
Okunma
Alışmak insan için, güzelim.
Nelere alışmadım şu kısa ömrümde,
Nelere katlanmadım gurbet elinde.
Ve şimdi semerimde istiflediğim,
"Asla çekemem!" dediğim yüklerim.
Ama bak, hâlâ dimdik ayaktayım.
Yenilmedim, hayır, savaşmaktayım.
Çocukluğum kaydı avuçlarımdan,
Ve gençliğimin sonlarındayım belki,
Ama hayatın en başlarındayım.
Umudumu hiçbir zaman yitirmedim.
Çok vuruldum hayatta, ama hiç ölmedim.
Bazen hızlı koştum, bazen yürüdüm.
Çok tökezledim, çok düştüm.
Yine de şükrettim Yaradan’a, vazgeçmedim.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz