İçimde ki bazı insanları
Ve bazı soruların cevaplarını
Sınırdışı ederek güne başlıyorum
Ölmeye kaç nefesim kaldı bilmiyorum
Fikrimin ince gülünü koklayıp
Sokak lambalarını ürküten yalnızlığıma
Günahlarımı sığdırıp
Kurtulmak istiyorum kendimden

Sıradışı bir sıradanlık benimkisi
Biliyorum çıkmaz sokakların avuçlarında
Kimlerden olmadığımı
Şiire şaplak atıp şaha kaldıran
Kadınları kusuyorum aklımdan
Beni seçmeyecek eşyalar arasında
Mutluluk aramıyacağım
Kitapların dışında hiçbir şeyi okumadan
İyi uyumak gerek bu hayatta

Faiz getirisi en çok olan bankadır baba
Ne kadar derin sevseniz dibini bulamaz
İçini kurutamazsınız
Günahsız tek faiz baba sevgisidir evlatlara

Civelek kalbim bunu bildi
Kaç nefes alıp tükettiyse elli yıldır
Hep maşukundan yana olmayı taraf bildi
Hukukun üstünlüğüne aldırmadan

Başka bir çareyi bulduran adamdı
Benim babam
Babasız büyümüş doğaçlama bir adam
Bir çok erdeminden şirket kurulur
İyi insan olurdu ona iyi bakan

Çay kahve samimiyeti birikip
Namaz sonrası dualarda fingirdeşen
Hep tertemiz giyinip yüreğini
Sokağa öyle çıkan bir adamdı babam
Şimdi ondan sonrasını eksik yaşadığım
Alelusul sevmelerimle devam ediyorum yola
Ondan miras ikinin biri yok hükmünde
Varolan hikmetli bir oğul
Bense hala bağımsızlık mücadelesi veren
Bankalara karşı
Borçluyum