Herşeyin ilk sebebi bilinirse mesele hallolur zannıyla
Sükutu seslerin fonuna koyup
Ve beyazı ciddiye alıp
İşe koyuldum
Önceliği aşka bahşederek
En derine iner en yükseğine çıkar
Aklımın olanca hızıyla
Ateşin buz kestiği yankıyı duyar
Niyetimin gereği gibi uyanırım dedim

Ne mümkün değildi
Kalbimin kundaklandığı geceleri
Mağlup edecek istişareyi
İşret edeceğim sevgiliyi
Avuçlamak için gözlerimle
Varlığımı armağan etmek adına
Makama ermek için

Kılıcı kışkırtan içtiği suyun
Sululuğu değilse
Hep kana susamasını
Ve içmek için kesmesini anlamadım
İnsanın inanması ihtimal her neyse
Oraya doğru gitmeyi hayal ederek
Yaşaması gibi müphem
Ve öldürmesi kadar acıtıcılığı
Anlamadım yaratıcının yarattığını
Ölüme gülümseten mecburiyeti

Hüsrana uğrayıp hal hatır sormayı
Denemeyen yoktur eminim
Kimi içeride benden kaç tane var diye uğrar
Kimi de benden gayrisi yok zannıyla
Hüsran
Hasıraltı ettiğimiz çoşkularımızın hasılatıdır birazda
İnanmadan sevdiğimiz kızlar gibi mesela
Yolu bitirmeden yoldan çıkaran
Sahteliğimiz gibi

Buradan kaçırmak için kendimi
Şiirden şekillendirip kelimeleri
Kanatlarıyla çırptım durdum dilimi
Ağzımın göğünde
Hikaye bu ya
Makul olmak sükuneti
Çokta makbul değilmiş aslında