Bozgun bir şehirdeyim
ağzı açık sokakların arasında
bütün çocukları yutacak burası
köpekler yokluktan uyuyor
minik bir serçe su kovasına yanaştı
ben evleri izliyorum
duruşuma aldırmadı bile
su taneleriyle münasebetleri oldu
iki yaşlı kadın ayıplarcasına geçti kuşu
o açık açık çağırdı aşkını
ruhsal bir çoğalma yaşıyordu kanatlarını kaparken
kadınlar birbirinden habersiz gibi
temizlikten parlayan elleriyle
bir şeyler anlatmaya çalıştılar




aşkın bu buruk buluşması
bir akşamın önüne geçecek
ellerinde poşetleriyle
evine yetişmeye çalışan bir akşam




balkonlarda beyaz atletler sergileniyor
demir parmakların arası boş
içeriye giren güneşten insanları görmeye başlıyorum
bir kadın çocuğunu azarlıyor
bir adam uzanmış yatıyor
mahalle yokuştu,beli kambur
sırtında daha fazla çocuk istiyor




bozgun bir şehirdeyim
topuklu ayakkabıların daha uğramadığı
simitin paylaşıldığı
hala dizi kanayan çocukları
içi hala yarım kalanların yattığı
pencerelerde kalan aşkı
hesabı yarım kalmış bir arkadaşım gelecek
tam susayacağım zaman aklıma geliyor
burada iki kadın var,bizi öldürecek.














’Gök çe’