Dedem anlatırdı darb-ı meselden
babamın kahrı da belki bu yüzden

“-her gün bir ekmek gelirimiş Hazireti Adem’e
hergün emme; tek,
tek gatıksız
çıkla ekmek
bir gün gene gelmiş çıkla katıksız ekmee(ği)

bizimki gahırlanmış, mılığını yıkmış, küsmüş,
saykı kime gahırlanıyon
davşan da(ğ)a küsmüş
dağın habarı olmamış”
“ananı belleyen gadı, demişler, kimi kime şikat”
de! deyce(ği)m; derkene bir deli ülüzger gelmiş
ekmee(ği) öğüne gatmış götürmüş,
seninki bakmış,
ekmeğ elden gediyoru,
seğirtmiş
peşine düşüvümüş
ekme(ği)n
emme narasın etişememiş
..

işde……..
ileşberin işi o ğün böğün
ekmek peşinden seğirtmek
Irabbın verdiği de çıkla gatıksız ekmek,
oysa o gün pirimiz
Hazireti Adem Aleyhisselam Bobamız
ekmek peşinden seğitmese idi,
helbet Yaradan; yarattığı kulun
ırızgını verceğdi.”

öyle de(ğil) mi?















ekin

bir kalbura ilaçlı tohum alınır
iki adımda bir kalburdan avuçlanır
iki adımda bir tarlaya serpilir
bir tohum, beş dal verir
dallarda başaklar boy verir
bir başakta kırk buğdağ
buğday bire-bin verir
toprak ne güzeldir.

her sabah tarlalara giderdik
ekin otu ayıklamaya
tarlalarda ekinler boy salınca
ekinlerde başaklar kızarınca
başaklar evine durunca
her sabah tarlalara giderdik
"karga bokunu yemeden daha"
eynelin götüne geçerdik
orak(yolmak) ne güzeldir.

“-a benim mor çiçeğim
sen doldur ben içeyim
sana basma yakışmaz
al gadifeden biçeyim”

bayır-taşlı tarlalarda
bir elin ekini kavrama
bir orağın taşı yalaması
ekinin kökünden ayrılması
başaklar kardeş olunca
rençberin avcunda
birbirine sarılınca
tanırlar bereketi harmanda
başak ne güzeldir.
















bir bükülmüş insanın doğrulup,
tutamın toprağını çırpma
bir tutamı desteye koyma sesi
ve gençlerde;
kuyruktan kurtulma umudu

“-daşlı tarlanın ayrığı
uzadı Sülemenin guyruğu
Sülemen yolmacı mı
-sıçan yolağı - yolduğu”

eynele duran
adam yerine konulan
körpe insan, gopil delikanlı
öyle bir mücadele verir ki
adam yerine konulmak adına
işte hayat bu!

eşeklerin yerini değiştirmek
güneşe gelen testiyi,
gölgeye getirmek
bir sonraki eynelin başındakilere su
mükafatı artık “delikanlı” olduğu.

"sıçan yolağı"ndan gider yeni yetmeler
eskiler giderek eynelin önünü açar
bir köşede yolunmamış ekin bırakana
"Hatıp Adasına eşşek çıkarmışlar"
diye alay ederler, arkada kalanla
halam her zaman beni kollar
benden taraftan birkaç orak çalar..
..
toprağını iyice çırpmadan desteye bırakana
tutamı sıkı tutmayana,
başakları yere döktürene
............
"bizim oğlan bina eder,
döner-döner gene eder"
............................












Akili ebeyi Akşeer belinden gaçırıp da köye getirdikleri sene
yolmaya gitmişler Alışlıdüz’e
Akmemedin uşakları,
yannarında Hacımemetler
baya galabalıklarmış Akili ömrü hayatında
yolma görmemiş.. bilmeyomuş..
Allahın yörüğü ne bilsin.. emme ağa garısı,..
taha do(ğ)rusu işin sabısı..
saba(h)la tarlanın başına varmışlar,
eynele durmuşlar emme dikelişiyollar
“- hadin bakayın, iş sabahındır, dinelişmen” demiş
“-hadi” demişler
“-n’oldu”
“-eynel ipini dut”
…
“-eynel dovasını et de başlayalım”
“-vah..
ay bire çocuklar, ben unutmuşuyun”
düşüymüş yola..
köye eynel ipi almaya
“-gel” demişler “-gel vallaha
“horata etdiydik sana”
gülüşmüşler
başlamışlar yolmaya
..

omuzlardaki desteler
dönümün ortasında,
uygun bir yerde yığın,
yığın; rençberin
kendi emeği
suyunun gölgeliği

ve yeni bir eynele duruş,
yine orak, tutam, deste
yığın kendiliğinden büyümekte
yeni eynelin başında oturuş
yeni yığın, yeni gölge
kuşluk ekmeğine oturuş..
yeni eynel.. yeni deste.. yeni yığın
falanın oğlu, filanın kızı
olmadı mı bir “eynel türküsü”

“ham meyvayın gopartdılar dalımdan
beni ayırtdılar nazlı yarımdan
eğer yarim dutmazısan salımdan
onun uçun açık geder gözlerim

benim yarım yaylalarda oturur
ağelini sovuk suya batırır,
demedim mi nazlı gelin ben sana
çok muhabbet tez ayrılık getirir”

ve yeni başka bir eynelde;
bir şakalaşma, bir gülüş,
başaklarla coşkulu bir cümbüş
eynel latifeleri, hep birlikte

"-gışlanın başında tüter bir tütün•
acı çekmeyenin yüreği bütün
ziyamın atını bazara tutun
gelen geçen ziyam ölmüş desinler

guşlar gibi gövyüzünde dönen yar
kendi gidip ahbapları gelen yar"

gülüşmeler biter, latifeler susar
dinlenmeler eynelden eynele
bir iştahla başlanırdı yenisine
birlikte söylenir
bazen ağıda dönüşürdü
eynel türküleri
kimileri de arada bir silerdi gözlerini..

www.youtube.com/watch?v=uYM1OahuaZk

“Almalı’nın gara taşı
yandı ciğerimin başı
babaları Güççük Alı
Emin, Hacı’nın gardaşı”

“evlerinde yanar ışık
zofrasında gümüş gaşşık
uyan Hacı beyim uyan
sol yanında çifte beşik”

“Almalı’nın örenneri
avlanıyor cerenneri
oturmuş da ağıt yakar
Hacı beyin yarenneri”

“Almalı’nın yazıları
ceylan avlar tazıları
bobam diye meleşiyor
Hacı beyin kuzuları”

“anas(ı) ağlar başım deye
garıs(ı) ağlar eşim deye
gücçük bacın ağıt eder
bicicik gardaşım deye..”




www.youtube.com/watch?v=0AaowDOawn0