0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
830
Okunma
Soyut bir tecelliydi
Benimkisi…
Bütün muzdaripliklerimin,
Ardında kalıp,
İki yakasını bir türlü
Bir araya getiremeyen,
Ölü bir imgede teselli arayan
Boş boğaz bir sıradanlıktı…
Kirli sarnıçlar dibine
Bıraktığım gözyaşımdaki öznelerin
Satır aralarına sıkışmış
Telaşından doğan,
Var oluş sancısıydı benliğim…
Göreceli bir boşlukta;
Sonsuzluğun pergelinde devinen,
Bir çembere tekabül eden,
Tahakkûm yüklü bir bildirgenin,
Oylanmaz tek maddesiydi
Anlamsızlığım…
Sözüm ona, deli bir ritüelde;
İktidara gelmiş,
Kader ve hüznün
Mağdur ettiği
Akılsız bir baş hikayesiydi
Benimkisi…
Bu yüzden sevmemiştim,
Buyurgan çıtanın
Yükselen trendini.
Gaiptim, kesmekeşlikte.
Bulamamıştım kendimi !
Müşteba Güneş
