Kağıttan mendiller çıkalı beri
Bir göz yaşı lekesinin büyüsü bozuldu
Ne saklanıyor ne izi kalıyor
Keşke bir gaz lambasının ışığında
Gecenin karanlığına saklasaydık helal düşlerimizi
Sabahın ışıklarına acelemiz olmadan
Ve can kırıklarına gecenin karanlığında basmadan
Elele yürümeyi becerebilseydik seninle keşke
Gözden çıkarmadan birbirimizi



Sen vedaların deliliğine vurdun kendini
Ben hep hüznün emeklisin’de tekavüte çıktım
Bir gün olsun sığamadık
Kör olası hayatın elbisesine
Bir gülüşü demekki çok gördü hayat
Yakışmadı bir matem siyahın rengi işte ikimize


Giderken Hangi viran yolların
Heyelanları’nın heyecanına kapılıp ta
Beni topraklara yaşarken gömülü bırakıp gittin!..
Şimdi hangi gönül tarlasının topraklarına
Haram bir göz yaşının tohumlarını ekiyorsun
Dudağına kaç icar isimleri kiracı ettin acaba
Islak meyvaları toplanırken dudaklarından hiç için sızlamadımı?


Gidişinden sonra
Ardından kimbilir kaç kere
Haberci kuşları saldım sana avuçlarımdan
Ah be dinmeyen yangınım
Benim kadar hangi mavi yakışırdı kör olası bakışlarına
Bir sabah
Pencerene konan beyaz bir güvercin görürsen
Merak etme bil’ki biraz deli
Biraz serserice seni özlüyorum hala işte
Aklım fikrim dünlerinde kalmış
Yani anlıyacağın sevgilim
Bıraktığın gibiyim ama gecelerden başka kimse bilmez
Beyaz sayfalara düşen
Mavi bir yağmur biriktiriyorum bu aralar
Belki gün gelir kabrime bir ibrik helal göz yaşı dökersin diye


Ayhan’ca Cümleler
Ayhan Akdeniz