bir parlak paralık çobansalığa
agam
teslim etti
Ala Öküzün örkenini
Ala Öküz gördü..!
bu teslimiyeti..
babama baktı,
sonra da bana
dünya mı fani,
yoksa insanlar mı, yoksa!
yoksa; Ala Öküz mü

kim vefasız, kim vefalı
şimdi!
şimdi; bu kader mi
çevirdi başını
bizim evden yana baktı
yardım istercesine
çaresizdi..
gitmek istedi
eve
yürüdü,
o da yarım
yarım adım
geri koydu adımını
..
aldırmadı
ipinden çekilmesine
Topal şıplattdı sopasını
olmadı..
eliyle iteledi
gitmedi başka yana
gidemedi..
götürülemedi
gördünüz mü
“koca” Ala Öküzü
















Koca Ala Öküz
koca-koca gözleriyle
bir babama
bir bana bakar
geviş getire-getire
kuyruğunu sallar
ama gönüllü
ama gönülsüz
bunca yıl kaderini paylaştıklarını
siler mi bir kalemde
hiç yürür mü,
çekilip-itilen yere
düşer mi bir başkasının peşine,
koca ala öküz
bakar mı
aldırır mı bir başkasına
başkasını görür mü
diler mi başka evi..
her itilen yere yürür mü
her “gel” denilen yere gider mi
birileri kadar öküz mü..

Koca Ala Öküz; önceden hiç görmediği
tanımadığı
duymadığı,
alışık olmadığı
emreden sesle
“ho” diyen,
ipinden asılanı,Topal Oğlunu
babamın müsadesiyle
takip eder
cebi ikiye katlanmış parayla dolu
çenebaz, şişman
sigaralı
kirli dişli
kirli gözlüklü
deynekli çirkin adamı
arkadaki iteledi..
sürüklendi
sürdü yeni sakibi
Koca Ala Öküzü
..










o karda kışta çeymede ıslıkla sulamamış
batmasına yeygı katmamış
taramamış okşamamış
onu sevmek zorunda olmayan
onu sevmeleri de umrunda olmayan
bilmediği,
sevmediği
iki sözde insan arasında
yaşamak zorunda olduğu
kaderinin geri kalanını yaşamaya
biri çeker
diğeri iter
Koca Ala Öküzü
Koca Ala Öküz gider



“-hayır” deyip sattırmamaya
ipinden tutup kaçırmaya
ahırı genişletmeye,
samanlığa daha saman depmeye
yetmez ki gücüm,
güle-güle,
Ala Öküzüm
güle-güle.

alam..
Ala Öküzüm























Koca Ala Öküzüm
celep önde,
Topal arkada
komşu harımının köşesini döndüler
içler yakan bir tiz çığlık
“-müooohh”
Ala Öküzüm mü’ler
..
eve geldiği akşamlardaki gibi
…
bir defa daha mü’ledi
celep küfretti zannımca
Topalın sopası havada

Cebime zorla sıkıştırılan
delikli parayı fırlattım
can havliyle yerde gördüğüm
ilk taşı kavradım
elime geçen ilk taşı
o tarafa
“öbür ayağını da ben”
“-vurma ulaayn
..ına godumun Topalı”


gülüşeceklerine aldırmadan
güldüler mi
sanmam..
..



bir daha sevmedim güzü
sevmedim başka öküzü