Şehit koktu bu Ülke…!
Seksen bir Vilayetin
Her bir metrekaresi,
Ali koktu,
Veli koktu,
Ahmet koktu,
Mehmet koktu,
Mehmetçik koktu…!
Biz mertler vardık,
Pak anlı secdeyeye varır gibi,
Toprağına düşerken.
Birde, Melekler vardı !
Namertler yoktu…!
Şehit koktu Ülkemin,
Dağları,ovaları,
Denizleri, gölleri,
Anaları, babaları,
Kızları, kardeşleri,
Çolu, çocuğu,
Yari, yareni,
Alevisi, sünnisi,
Yerlisi, ecnebisi,
Kürd’ü,Türk’ü,
Laz’ı , Çerkez’i,
Velhasıl….
Yediden yetmişe herkesi…
Şehit koktu !!
Oysa ben;
Dağı taşı yerinde,
Sularını nehirlerinde,
Çocukları analarının dizlerinde,
Her damlası kanla sulanmış,
Kutsal toprağında yetişen,
Bir kardelen güzelliğinde,
Yarca…
Yarence….
Bir anadan, bir batumda doğmuş
Kardeşce severdim.
Ah be güzel Ülkem…
Onca çiçek dururken,
Toprağında kokmak için;
Orta Asyadan bu yana,
Ergenekondan, Ötükene,
Malazgirt’ten Anadolu’ya
Aldığın yiğitler yetmemişki
Koynuna…
Sakaryada, dumlupınarda,
Çanakkalede ve dört bir cephede
Yetmiş iki millet bir olup
Can vermişiz yoluna,
İstediğin can olsun,
Aziz Ülkem gene veririz.
Çünkü biz Asil bir Milletiz…!
Bir Ölür Bin Diriliriz !!

Müşteba Güneş