Hüzne saplanmış bir soluk düşüyor afaktan
Akıllara bildirilmemiş matemle uyanıyor Mekke
Sokaklar, alabildiğince sancılı olabildiğince ağlamaklı!
Sevgilinin vedasına nöbetçi hüzün
Bir yetim iltica taşıyor kanadında melekler
“Kalk” diyor koruyan esirgeyen
Her gece uyuduğun yataktan
Ayrılığın müjde hali bu kalk! .

İki büklüm çaresizlik ortasında
Duvarları yüzüne kapanmış şehir
Gözyaşıyla yanıyor kandiller
Gidiyor işte!
Bakmaya kıyamadığın
Fesleğen kokularına doyamadığın
Kız çocuklarının ölü bakışları arasında gidiyor!
Yıldızların adını göklere işlediği
Hilali parmağıyla yaran
Nazarı güneşi gidiyor!

Şimdi, yar kuşatmayı Cebrail!
Kılıçların hiddeti Yasin dinlesin
Perde niyetine açılsın kapılar
Gözlere mil çekesin, kum! ..
Uykusuz bulutlar örtsün üstünü
Aşkına ölümü sevdiren
Ölümü öldüren sevgli…

Yolun izine sarılışına bak
Adımların incitmeden düşüşüne
Gül kokularına bürünmüş, toprak kokusunda
Ay kıskandırıyor gündüzü
Ben diyor!
Şavkımda yürüteceğim Peygamberi
Ve bir muştu konuyor yüreğine
Seviniyor Sıddık’ın dizleri

Güvercin bakışı, Hayber kalesi
Örümcek, çelikten ağlara bekçi
Koparamaz gelse bin gücüyle on bin tanesi
Yanaşınca korku korkuyor
Endişe firar bu gece
Sus diyor, tereddüt sus!
‘’Allah bizimledir’’

İn selamet gün senin
Gülşen misafirin
Utansın Taif’in taşları
Seni yurdundan sürenler
Kuruyan elleri görmedi mi?
Dizlerine kadar gömülen süraka’yı

Ve gecenin, kumun, örümceğin, güvercinin sahibi
Her menzilin sonu sende demlenir
Yarını bilen bilir ne getirir
Sırtına enbiya mührünü vuran
Hicretinin kefilidir.