Bir sır gibi yaşadım seni,
Gökyüzüne baktığımda gördüğüm, sana kördüğüm bağlanmış bir ben.
Yürüdüğüm her yolda seni düşünüp gülmüştüm.
Şimdi o gülüşüm sana doğru giden,
Ve sana ulaşamayan bir kahır gibi saklanıyor kalbimde.
Ve bir hançer var kalbimde.
İhanetle bilenmiş,
Yalanlarla keskinleşen bir hançer.
Büyük bir yalanmış her şey, kocaman bir yalan.
Öyle bir yalan ki; inanılır gibiydi.
İnandım..
Adını bile bilmediğim sevgilim,
Ben seni sevmedim,
Senin eserine aşığım...

Dünyanın en gerçek yalanı,
Sana kim inanır bu kadar,
Kim sever seni bu kadar temiz?
Leke sürmeden ayrılığına bile, satılık ruhunu kim satın alır?
Kim harcar ki bir saatini uğruna.
Bir yılı kim göze alır..?

Gidişinin üzerinden seneler geçmedi hala,
Ama bütün gerçekler koca bir yıl gibi yüzüme çarpmakta.
Kalbim burkuluyor, inciniyor bütün gerçekler.
Elimde sonu gelmeyen bir sigarayla, sonsuz bir uyku düşlüyorum ben.
O kadar hayalimiz varken boşa giden.
Şimdi hayallerim bile sadece bana ait.
Hayallerim bile yapayalnızlar.
Buna en uykusuz gecelerim, buna en derin şiirlerim, buna en gündüz gecelerim şahit.
Sevdamız artık kalbinden vurulmuş bir şehit,
"Mekanı cennet olsun bu aşkın"

Hata kimde diye aramaya gerek yok şimdi.
Hatta kimde yaşıyor bu sevda bu bile önemsiz,
Şu an önemli olan tek şey, doğmamış bir kız çocuğu.
Babasının rüyalarında alıyor soluğu.
Tam hayal ettiğimiz gibi,
Şekeri ve dondurmayı çok seven,
Sepeti olan bir bisiklete binen ve,
Geceleri ağlamayan bir kız çocuğu...
Sana da acı vermiyor mu yokluğu?
Söylediğin bütün gerçekler bir yalanın hecesiydi
ve ben şimdi hece hece unutuyorum seni...


ybarskanmay 16.05.2016