dedem,
çatının, bacanın yüksekliğini
baca deliğinin, hanayın ne yana bakacağını
hatta mahsülün ne olacağını,

ebem,
gayısenin, armıdın durup-durmayacağını
bastırığını, ıscakdan nasıl koruyacağını,
ava giden babamın ne kuşanacağını

babam,
tarlayı ne zaman süreceğini,
tohumu ne yandan saçacağını
ekini ne zaman, ekip-biçip savuracağını

anam,
ne zaman üstüme ne giyeceğimi,
üstünü açar, teri üşür diye geceler boyu
zemheride üstüme çeker yorganı

seni………..
lodosunu, karayelini, kabayelini , yıldızını,
deniz yelini, hoyrazını, gündoğunu
hesaba katmadan yapamazlardı

ben mi?..
benim için hiç bir önemi yok.. ne hiddetiyin
ne çiçeklere, yapraklara, dallara.. ettiğiyin
hatta.. adıyın, ne yandan ne yana estiğiyin
benim için hiç önemi yok.. köyümün havası..

yeter !
yeter ki; es.. es bu yana.. tarlaya yasla ekinleri..
getir.. yolma tarlasından gurbet türkülerini
yeter ki es!.. bobaçça, kekik.. ceviz.. iğde çiçeği..
ve toprak! haaa! bir de gül.. kokularını…

bir.. dee! gül
gül yüzüme köyümün eski havası
uzun havası
köyümün toprağı.. suyu havası
gönlümün havaslığı
























DİPNOT
durmak / meyveye durmak : meyveye dönmek, meyvenin olgunlaşması, bereketi, çokluğu,
kabayel : lodos, güneybatıdan esermiş.. sıkıntı bungunluk, baş ağrısı, bünyede kırıklık ve iştahsızlık, şişkinlik getirir



ÇALI / 1476