Sevgili sevgisiz
kararımın kararsızlığı kadar
çoğul sevgiler taşıyorum
bağnaz topraklarda adını çiğniyorum
eksik kalan martıların
ayrıca
sevgilerin







özrümü bağışla
gözlerimin siyahı çekiyor geceyi
aralarda sen varsın
ve bu sen tutulması
kirpiklerimin kovaladığı ceylan
ahı kaldı belki de
ekmeğin kenarı gibi
geçmedi boğazımdan
fakirlikle demlenen çayın
belki sonra anlarım tadından






bağışla
seni taşıyamaya yüz çevirdiğim
iki adet ekmeğin
yüzü ve suyu hürmetine
azarladığı annemin
ve oynamak için çizdiğim
küçükken o beyaz çizginin
yollarını hep sana
çıkardığım o gecenin hatırına
bağışla






kırmızı örtülü sevgilinin
örtüsünde kayboldum
rüzgar ile beraber
izlediğim en güzel danstı
o dokundu sana yüzlerce
ben kayboldum
dokunamadığım yüzlerde







ha sevdi ha düşeceğim
topuklarım geri kalan yolda
bir atfı çevirecek rüzgarın yönünü
güzelliğinin aramıza girdiği kıvrım
belin kadar zarifti
sevgili sevgisiz
bu uçurumdan attığın
kaçıncı kaleydi ?







yandan bakınca
uzun bir okyanusun kabartması
gözlerin
bütün dalgalar taşıyabilir belki
ve bütün denizlerin
adını bilmesi
bu varış sezonu oldukça memnun
araya giren her tanecik
yorgun
sen tutulması başlar






bir iki aşk gözünde çer çöp olmuş
iki göz arası bir dağ
külçe külçe altınların yerine
ince ince kirpiklerin uzar
pahasını biçemem
kapakları yıldırımlanmış sıvı
göz denen yapay şeyin
ve arada kaldığın zamanların
kurtacısı olan sevgin
sevgili sevgisiz





Yersiz/Yurtsuz ’birisi