saçları kırmızı asılsız bir mülteci
yeni boyanmış ama taranmamış
dokunduğu kızgın topraklarda
kız olmak zor gurbette
hele ki yaşamak sokakta
belki de ondan saçları yangın yeri






korku uğrarken geçmiş
gözleri ateşten nemli
ayakları kararsız
elleri oldukça kirli
medet arama burada
başında kırmızıdan dönme tülbent
saçlarının yarısı bağımsızlığını ilan etmiş
belki seveni vardır
belki de uzaklarda biri onu sevmiş
ama öyle bir havası vardı ki
kendinden emin,çok bilmiş








ellerinden tutan bir kaç sahibi var gibi
ortalıkta masumluğa yer açılıyor
tutun bari elinden biraz
bıraktıklarınız hemen kaçıyor
tek konuşulur yeri izsiz
uzaktan bakınca öyle anlaşılmıyor







saçları kızıl mülteci
hangi umutlarını batırdın gelirken
hangi topraklara kustun nefretini
salgın hastalıklardan hangisini gördün
kaç gün aç kaldın bir hiç uğruna
ve öylece özlemle baktığın
iç çektiğin kaç çocuğa ?