-Dudaklarımda kuruyan bir şehir var şimdi-

Materyallerimde kurutulmuş yalnızlıklar
Yarım vuruşluk sevişken notalar
Baharsız bir vurgun şimdi adımlar
Bir adı var
En azından şimdi suskunluklarımın

Hangi baharda koşturmaya başlatsam düşlerimi
Hercai bir hikâyenin
Figüran yüreğinde buldum kendimi
Gitmekten öte bildiğim bir şey vardır elbette benimde
Kalmalarım sende kalmazdan önce

Yağmur toydu henüz
Düşmüyordu parmaklarının ardına
Nemlenmeyi bilmiyordu saçların
O toy bir yağmurdu, yağıyordu
Senin ise süte doymayan göğüslerin yanıyordu


-dudaklarımda kuruyan bir şehir var şimdi-

Fısıltının iç gıcıklayıcı teninde
Öğrenirken sevişmeyi karıncalar
Ten renginde bir gecenin içinde
Çatlamış kasnaklara işler gibi işledik imgelerimizi
Bir adı var
En azından şimdilik gitmelerimizin

Üçe bölünmüş bir kadın var şimdi içimde
Üçüde yalnızlığına adet geçirmekte
Dokunmak nedir bilmeyen bir aşığın
Keskin otobüs camlarının içinde
Yalarken dilinden akan kanı
Bilmiyordu ölümün yakasında olduğunu belki de

Bir kadındı bu şehir aslında
Hep sonuna ünlem düşmüş bakışlarla
Sunarken kadınlığını sarmalanmış yalınlığıma
İktidar boşluğuna düşmüş hayallerim
Divitlerin uçlarına hokka yapar yüreğimi
Geriye kalan
Bir intihar şarkısı şimdi

Dudaklarımda kuruyan bir şehir var şimdi
Senin ise avuçlarında soğuk ikindi terlemeleri


Selçuk ERKİ