1071 Senesinin Ağustosu,
At üzerinde bir pusatlı Yiğit,
Şaha kaldırır beygiri, emir verir,
Yürüyün nökerlerim! Hedef Malazgirt.

Yürüyün bre arslanlarım!
Yürüyün Hedef Anadolu!

Malazgirt desen dev bir ova,
Bir yanı küffar ile örselenmiş,
Öbür yanı adaletin ak yüzü.
Yürüdük Alparslan ile bu ovaya!

Yürüyün bre arslanlarım!
Yürüyün hedef Anadolu!

Bir ok gibi dizildi pusatlı, yaylı Yiğitler,
İlk vuruşmak isteyenler, ölüyor sevinçten,
Sultan’ın otağı dua çemberinde iken,
Geldik işte, hedef Malazgirt!

Yürüyün bre arslanlarım!
Yürüyün hedef Anadolu!

Biz boşa kılıç çekmedik Alparslan’ın izinden,
O emir verir deyu şehadete koşardık ardından,
Bu mukaddes ordu ki, nice savaşta zafer alan,
Yine Alparslan’dır "Anadolu" deyu emir veren!

Yürüyün bre arslanlarım!
Yürüyün hedef Anadolu!

Günlerden cuma oldu, harp zamanı,
Alparslan’ın; Allah’tan başka sığınacağı yoktur gayrı,
Atını şaha kaldırıp Hak için! diyerek,
Daldık düşman üstüne, Hedef Anadolu!

Yürüyün bre arslanlarım!
Yürüyün hedef Anadolu!

Bizans ki zırhla bürünmüş bir ordu,
Sanki üstüne gelen cihanın ordusu,
Korkudan o biliriz ki Türk korkusu,
Ezdik düşman nökerini, hedef Anadolu!

Yürüyün bre arslanlarım!
Yürüyün hedef Anadolu!

Allah yolunda gittik şehadete,
Çok şehit verdik, kanımız aktı yere,
Alparslan’ın nökeri olmak yetti bize.
Aldık Anadolu’yu! Şükrettik Rabbimize.

Yürüyün bre arslanlarım!
Yürüyün hedef anadolu!

Küffar yenildi, Hak galip geldi,
Alparslan’ın zafer için duaları kabul oldu.
Adalet’in sancağı Anadolu’ya uzandı.
Anadolu Türk’ün ana yurdu oldu.

Yürüdük, hedefimiz Anadolu’ya!
Yürüdük geldik Anadolu’ya!