sussaydı sesleri eğer gecenin
seni böylesi
bölük pörçük tözlerinde mısraların çığırtır mıydım
kapkara değillemelerine harcatır mıydım

alazı şurubuna karışmış bir tıngırtıdır
buhranları kör mahzeninde kuytuların
si sol perdesine yatmış
bir avuntu
yalanlarında ayın
kucağıma sancı doğuran vav ceninciğidir

şeddeleri hep sana ,
hep sana !Sevgili kapıldığım düşlerin...
hayallerinde kirpiklerin
kızıl tutan gurupları

menevişlerin de körpe tomurcuklara
dizilen anoftacıkları
orta notalarında kokusuna bestelediğim
on yedinci seremonisi,
ak boynun

seanslarında tüttürdüğün şımarıklığında,
koyaklarıma oyulan ,
ikizi gamzeciğinin

kısılan bakışlarında uçup giden
küllerinden dökülen kanatlarımın ,
üzerine kapanan suskunluğu...

’’dedi ki yüzünü hiç görmediğin birisi sevilir mi’’?
işte ! Karadeniz ,
gözlerim...
yıldızların altında uçuk kaçık sularda
viskoz pırıltı
gamzeli hareli
cıvıltılı terelelli
tam on yedili !On yedili ...

dişiydi mor fistanı
üzerime sıyrılan vaktin o zamanlar
bilemedim ,cahildim
aynı nakarattı
sökemedim atamadım
sevdaydı tenimde deli fişek
boşaldım boşaldım ,
vurulduğum diplerinden, kuytuların
ışık ışık tutulduğum
o cansız hayalinden kendimi kurtaramadım

kanayan gülleridir ağzından
tan gelininin bir garip ekim düetinde biriktirdiğim
sızısından göğsün yakutlar saçtığım
mızrap kuşları döktüğüm
uzantılarıdır soluğunda cıvıldattığım
gözeneklerinden tenin
safir gülüşlü çocuklar emzirdiğim

yangınlarımdan bozlaklarına
kızıl anemonlar sağdığım
eşiğinden ruhuna denizleri taşırdığım

zührelere
gün kurumlu saçaklarımdan
çıplak ten giydirdiğim

ondandır geçişleri günün gölgelerinden ,
meltemleri azat ettiğim sığlarından ,
bulup beni toplayamayışın!

‘’dedim ki hiç yüzünü görmediğin birisiyle sevişilir mi?’’

’’Usare sayı 24’’