"-o halda eyi belle
onnar Türk değil Müslüman"
"-Türk tabi"
"-Türk"
"-Türk"
"-ya onnar Türk değil Müslüman"
"-hepiciğimiz önce Müslümanız,
sonura Türk"

"-her insan İslam fıtratına göre doğar,
müslüman yaşar, öyleyse"
"-yaa amca bi Alaman çocuğu
önce Alaman’dır
..
yani Alaman doğar,
böyüyüp de
aklı başına geldikten sonra
isterse Müslümanlığı seçer,
Müslüman olur
isder gavur..

"Eşhedü enla ilah-a il-Allah!
ve eşhedü enne Muhammeden
abtühu ve Resulühu”
demeden evel..
yani; kelime-i şahadet getirmeden
Müslüman olunmaz"

"-Hans gibi desenize"
"-tabi tabi bizim Müslümanların
temiz, ahlaklı olduklarını görünce
marağ etmiş adam
camilere gede gele Kur-an Dili’ni ö(ğ)renmiş
bizi(m)kinnerden daha dıkgatlıymış
namazına neyazina"
..
beş fakıt namazını geçirmezimiş
o sene vahtı gelince Hecaz’a getmiş..
sakal burakmış..
..
garısı da Keşlime-i Şahadet getirmiş
müslüman olmuş
emme namazına-niyazına aldırış etmezimiş
“boş-ol” deyoru,
müslüman bi gız alıyoru
bizim hans!




hans dediniz de;
boşverin siz eften-püften tezvir davayı da ben
size bi Hans meseli deyiviren

"-söz temsili Antelle’de
vakıt bu vakıt, yazın orta göbeği
bizim Türkün biriynen,
Alamanın biri arkadaş olmuşlar
Alaman her sene Antelleye epaplarına gelir
orda yazlar tatil ederimiş
sabala(yın) gakdımıydı
bizim Türk! söz temsili hasan!
"-hans kaş" derimiş
hans işaret barnağıynan
"-biçcik" deye işaret ederimiş
hans bizimkine sorarımış
bizim hasan gasım-gasım gasalır,
beşbarnağının beşini de açar,
"-beş" deye işaret ederimiş

ertesi sene bizimki
sabah-sabah gerneşirimiş
"-hans kaş"
hans gene "-biçcik" deye işaret ederimiş
hans bizimkine sorarımış
bizimki gasalır barnaklarıynan
"-dört" deye işaret ederimiş

ertesi sene bizimki üş
hans gene biçcik
taha ertesi sene bizimki iki, hans gene bi-tek..

aradan bi(r) sene daha geşmiş
bizimki bi(r), hans da biçcik.
..
derken bi(r) yıl daha dolanmış,
bu sefte hans gerinelek
"-benim bir Türko!"demiş
"senin" deye işaretinen sormuş
bizi(m) ki
baş barnağıynan işaret barna(ğı)nı
yuvarlak yapmış
“zıfır”



onun uçun epaplar
elinize,
dilinize,
belinize
sa(h)ab olun
mukayeet olun

her şeyin “azı yarar
çoğu zarar”dır

az verip bezdirmesin
çok verip azdırmasın

dile(y)eceğseniz Allah’tan dileyin
üş guruşluk şey uçun,
gula gul olma(yı)n
emme eyi yanını gene de siz kendiniz
bili(r) siniz”

bizim ki ha; bi
“yaralı barnağa işemek”
isder dutun
isdemezseniz dutma(yı)n
o sizin bileceğiniz iş
biz eyi bildiğimizi
doğru gördüğümüzü size
deyvimek mazifemiz

iki gün sonura
“vay ben bilememişiyin
vay benim habarım olmamış
vay sen bana deyvimediydin
vay benim aklım ermeyodu
ben o zamnnar çocuğudum”
demen yeter

neye! ?
hiş bişiy onsekizindeki gibi olmayo
olmaz,.. olmaycak;.. olamaz
ves-selam”

“-eyi de Yakıp emmi
öyle olsa no’lcak
ben seni bildim bileli bekersin”
?
“-o başga me(v)zu
ordan hiş daş galdırma
Allah böyle emretmiş
benim elimden ne ğelir?
ul-ül emre itaat!”

“-ağa gıvırma bakalım
epap a cuvapber
bak deliğannı ne dedi
sen Hans, mans üsdünde hekaye annadıyon da
gel bakalım esas meseleye
ben seni bildim bileli bekersin deyo
Hans’ın biçciğini boş ver de
Cücenin O(ğ)lan neytdiyo bunca fakıt”

“-valla böğüne kadar
yok çocuklar güçcüğüdü,
yok gelceğin taygeldisiydi
armıdın sapıydı,
üzümün çöpüydü
derkene
gedenin yerine ilayık bulamadım
teklifatıları
öne düşüp yol gösderennere
gücendim bile Allahları var

olmadı, dolmadı
deye idare etdik de
hinciki aklım olsaydı
çocuklar böyüdü evlenen getdi
el gapısına
gala-ğaldı Deli Yakıp bi başına
hani eş-dos(t)
olmasa da
insan odaya, pacaya
gayfaya çıkmasa var ya
canın çıkıvırıp gedeceğmiş gibi

şükür! yaz ayında ovaya almalığa
sürmeye sulamaya
ellerinen, sabbahınan inerin
yolmaya harmana dedikleyin
gönül avınıyo, beden yoruluyo ki
insan uyuyo da, değil mi

gışın gayfa ha deyinçe açılmayo
giriyon adam tüttürüp durudur, cığarayı
“hu meredi işme” denmeyo
hafsalam almayo hincikinneri
valla biz de gencolduk emme ne deyen hinci
..






göz-gözü görmeyo
oda dersen ikindin geçeni
onu daa.. ağşama varmadan
“mala maşakata bakayın” deyen goyup savışıyo
ağşam getdin miydi, ordan yadsıya
camiden çıkıp bille herkeş evine dağılıyo
sabaha gadak gözünü dik dur
olmayyo, zabah olmayyo
onun uçu
aklınızı başına de(v)şirin başınıza
benim ettiğimi etmen!
..

“-eyi de Yakıp Emmi
sen boş ver otu-çöpü de
gel beni dine
sana bi enik dutalım
eyi yannını kendin bilisin de
höyle eli-aya(ğı) düzgün
halal süd emmiş biri ırasgeli
olu(r)-ğedersin
neye dersen
hinci çocuklar bakıyollar
ikiğün sonura onarın da çolk-çocu(ğu) etişcek
ev-ev üsdünde olmaz..

biri gakar dutar bişiy der
zoruna ğeder valla
uykun gaçar
iki ğün sonura bu ğadak
genç olmacan
elin aya(ğı)n dutarkana
geçer hurda on sene
sana gelen neye gelsin
goca-ğarı olu ğeder de
sen bi başına edemezsin
gel ı-ıh deme
sana bi “can yoldaşı” bulalım
senin uçu da ha bi(r)
“gönül şenniği” olu(r)”

“-len yeni yetme
bu gördüğün deli Yakıp var ya
garnının doymadığı sofrada amin demez
işini görmeden gusül etmez
işini gördürmeden yö(v)miye vermezdi
emme..”
..




“-gari gurt gocayınca paninin irezili olur” derler
ben seni biliyon, aklın sıra bize bi(r) neşe gatacan
sen de gevşek ilaf etme de
aldım gabil etdim, bak hinci
o zaman beni eyi diğne;”
..
“-garı dediğiyin adı bir
garannıkda dadı bir” emmee
sen Bazarlıyı bilsen bu teklifatı getirmezdin zati
en(de)ki dedikleriyin hepiciğini biliyon
fazlasını biliyon,
hesabediyon valla
varısa da
Bazarlı’nın “üsdüne gül koglaman” gari
hu zamana ğadar oldum getdim,
bundan sonura heş olmaz gari..
olmaz gari ağğa!”

“-hinci bana ırazı gelen yemeye geecek
kendini avıtdırmaya
yemeye, gezmeye ö(y)le ya
benim garı avıtma vahtım geşdi gari
garıyı geşdim ardından bi de başgaları çıkar
ay-aydın yol belli
işi-ğücü yoğusa Deli Yakıp didinsin dursun gari.

eveli adamın birinin iki garısı varımış
su isdese
“-ağşam nerdeysen ondan isde”
ötekinin yüzüne bakmadan
“-mavı öneceği kime aldıysan ondan isde”
dece(ği)m bundan sonura
evlatlarıyın yüzüne bakamazsın
kendi öz evlatlarını unudursun daa
elin döllerine bakarsın
valla değmez gardşım
talla değmez..

bi zamannar bana ismi ilazım değil köyün brinden
senden eyi olmasın epabın biri
“len Yakıp” dedi “gel sana hunu alıvireyin”
emme garı da nassı..
kabadayı bişiy…
Allah var o vahta gadak
canım da bişiyler isdeyo
hinci ne yalan söleyen,
emme iş essaha bininceee
“len Deli Yakıp” dedi
“-zati bu garı eyi bişiy olsa,
gocasıynan eyi olu(r)du
öyle ya, çoluk-çocu(ğu)
?



NOT: Deli Yakıp nam Yakup Kaya tarafından kahve ortamında anlatılan "hekaye"lerinden biri..
Allahtan rahmet dilerim..


Çalı Sh:1345




DİPNOT

yazlamak : yazı geçirmek, yazlamak-kışlamak
gerneşmek: kollarını açarak ciğerlerini olabildiği kadar doldurmak, burada kasılmak-böbürlenmek anlamaında kullanılmaktadır
kasalma: kasılma, şişinme, böbürlenme, horozlanma, dayılanma, kendiyle övünme