Bir ince sızıdır, yürekte hüzün,
Geceyi gündüze katar ayrılık!
Bin derdi çektirir yalnızca bir gün,
Deftere hesabım tutar ayrılık!

Her aşık, bu dertten şikayet eder:
Seven, sevdiğine kavuşmalı, der.
Yok, yok onda insaf! Bırakıp gider,
Yar yoluna pusu yatar ayrılık!

Göstermez kendini hiçbir kimseye,
Varır sinsi sinsi maşukun köye.
Aşığın rakibi olurum, diye,
Yarin bahçesinde öter ayrılık!

Nedendir bilinmez, inanır yar da;
Bırakır da gider aşığı zorda.
İstediği budur: Kuzuyu kurda
Para da almadan satar ayrılık!

İnce eleyerek, sık dokur baştan,
Ayrı bir zevk alır her damla yaştan.
Yazın hazırlığını daha kıştan
Yapar da yolunu tutar ayrılık!

Ah! Bir de anlatmak mümkün olsaydı,
Dostu, düşmanını iyi bilseydi,
Gururu bırakıp geri gelseydi;
Hani diyecektim: Yeter ayrılık!
Gel güzel, ölümden beter ayrılık!

01:00 – 22.02.1999