Sen süreyya gecelerde yine hayal kur;
Ben bakayım sana puslu gözlerle.
Karanlık bir diyarda sesini duyur;
Ben bulayım yerini silik izlerle.

Güneş şafağa yakın kızıl bir çizgi iken,
O mamur gözlerinle ne güzel görünürsün.
Saçlarında gecenin hala izleri varken,
Yıldızların ışığı yine seninle sönsün.

Hani ayla güneşin semayı paylaştığı,
Ela bir bahar günü gözlerinle buluşsun.
Vuslatın sevinciyle gönüllerin coştuğu,
Nisan yağmurlarıyla bırak yüreğin coşsun.

Ve ben seni bulurum, sabrın en yakıcısı,
Göğsüme dar gelip de taştığı anda.
Kulaklarımda çınlar sokakların çağrısı…
Karşımda belirirsin güllerin sokağında.

Sonra hasrete dair hayatta her yaprağı,
Birer birer yırtarak, sevdanın ateşinde
Yakarken ellerimde elinin sıcaklığı
Ve yüzümde tebessüm, gözlerim gözlerinde…

Anlamını yitiren acılardan geriye
Bir parça buruklukla, iki damla gözyaşı…
Ve sırlarını çözüp dizinde sevgiliye,
Yeni doğan bir güne başlamak seninle…