0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
702
Okunma
Avare!
Hani kapın önünden ayrılmazdı ya, niye?
Meğer sevdalı imiş bizim garip avare.
Eğlence olmuştu da bütün mahalleliye,
Tutamazdı kendini, sana gelirdi yine!
Gitti!
Üşüyordu bir akşam yine kapın önünde,
Merhaba, diyemedi gördüğü nazlı yare…
Üzülmüyordu artık, ısındı nefesinle!
Şimdi burdan öteye bir garip aşık gitti:
Taştı yüreği birden, ansızın akıp gitti,
Elden ele geçerken bu rüya burda bitti,
Nereye hiç bilinmez bizim avare gitti…
11:50 – 20.05.1999
5.0
100% (1)
