geceydi
kuyudaydım
tutup kendimi bir masala anlattım
yaşasın inançlı tüm devler
sağ olsun tepegöz
aynı yolu yürüdüler benimle
zekasını verdi ali baba
rapunzel saçlarını
zagor baltasını
biat eder gibiydi kırk haramiler
bir varmış bir yokmuşunda anın...

"bir kadın çizeceksin" diyordu radyoda kırık ezgili bir şarkı
seni düşündüm
dudağın dudağıma kanadı diye
intihar eden saçlarını
elindeki makası
Havva ana geldi aklıma
kendini imha etti bin yutkunma
ince bir sızıya dönüştü yaşamak
kaburgamın altında...

kayıptım
bulvarlardan
kanonlardan
işgal edilmiş kantonlardan
tren raylarından
patikadan şoseden  "sana" diyerek yürdüm
topuklarımda kanadı yollar
çakıl taşları törpülendi
hüznüm tazelendi
çaylar tazelendi
yolüstü bir lokantada
tarihin bir yerlerine sindiydik ya hani
kimseler bulmasın diye bizi 
zaman eskidi
tanıdık göz korkumuz bombalanmış şehirler gibi
tetikte durdu sürekli
masalın en korkunç yerinden fırladım yeniden gerçeğin jilet ağzına 
hüznüm gergef gergef işlendi
dolanıp ilmek diye boynuma
kendi sehpamı tekmelerken buldum kendimi...

yüreğim bukağılı
gözlerim bağlı
annemin hamur kokuyordu sanki elleri 
büyümüştüm
insanlaşmıştım
isyanlaşmıştım tüm masallarda
seni düşünmüştüm sonra
gözlerini
gözlerin ruhuma azrailin kemendi...

geceydi uykudaydım
kuyudaydım
yanlış masala girmiştim meğer
yanlış hayale dalmıştım 
ali baba da kırk haramilerin safındaymış
ne bir kervan geçti yalnızlığımdan
ne bir züleyha göğüs kafesimden
tüm susamlar açılmıştı 
ihanet tutmuştu tüm yolları 
anladım yanılmıştım...
 
çokça hırpalanmış kelimelerle
anlattığım masal
söylediğim şiir
hayal ettiğim sevgili 
yaşadığım hayat başkalarınca yaşanmıştı
tercihlerim hıncım
hıncım inancım
inancım tutuşmuştu
araftaydım
tavaftaydım
gah Hasan gah Huseyndim
ne yana dönsem zehir
ne yana dönsem düşman
söylesin biri
kimdim ben kendime sürgünken böyle..