"şiiri cennet sanan insanın dilinden kim anlasın,"

şiir cehennemi resmeder, tasvir eder de cenneti arar özde
kuşkusuz ahiret yurdundaki cehennem değil söz ettiğim, dünyevi hayatın cehennemi şiire kapı aralar her dem
Dünyadaki zalimlikler, adaletsizlikler, mazlumlar şiire ihtiyaç gösterir

Yüreğinize, emeğinize, kaleminize, kelamınıza bereket sayın hocam
Saygılarımla.

Sesin ve sessizliğin çığlığıdır şiir. Sana ve şiirine selâm olsun Hasan.

Çok özeldi. Ama kim demiş iyi insan cenneti bulacak diye yeryüzünde. Cennet için biçilen bedenimizi eskitmessek o sarı çiçeğin yavanca açan durağanlı ile ve zamanı örsümüzde döve döve yumuşatmassak cenneti şiirimiz gibi beklemeye devam ederiz.Bizim vadedilen mutluluk ülkemiz neresi ? işte aklıma yine bir fotoğraf karesi geliyor. Karlı bir orman örtüsünde yer sofrasında yenen bir kayıntı kadar mutludur insan. Aşk olmasa da olur bu zamanda artık.
Çok özeldi.

Acı bir tebessümdü

özlemiştik hasan ağabey

Zaman, bir akor gibi çalarken içimizde;
ne çok dokunduğumuzu fark etmeden,
ne kadar ses getirdiğini anlamadan..

hüzünle, pişmanlıkla ve bazen de umutsuzlukla şekillenirken
kim bilir, belki de yola çıktığımızda her şey farklıydı.
bir zamanlar her şeyin güzel olduğunu düşündük..
hayalleri, sevdayı ve dünyayı daha parlak sandık.


Bir kuytu köşe, bir kısacık an var ya,
gözlerimizin o karanlık yerden geriye baktığında gördüğü her şeyin silikleştiği, her şeyin kaybolduğuna inandığımız o an...
İşte şiir de bu anın izlerini taşırken bize,
şairin kaleminin hiç bitmeyen cızırtısı, en sadık sesi oluvermiş.

ve biz o sesi anlamadığımız zamanlarda duyarız,
zamanın üstü toprakla örtülmüş, her bir çizgisi bir ihanetin izi olmuştur.

Rampaların ustası;
adı gibi bilge bir figür.
Rampa ustası gibi her hareketin, her iz bırakılan yolun bir anlamı vardır. Sarık, sigara, kağıt ve kalem.
işte bunlar, zamanın testini geçirmiş birer aracıdır aslında.

Başındaki sarık etrafına sarılmış olan bir bilgelik örtüsüdür onun için. zamanla eriyen yorgunlukları ve her bir hatasını saklayan bir hüzün şapkası gibidir.
ve sigara dumanı arasında kaybolan sözleri ise
birer parmak izi gibi kalır onun yanındakilerde.

ve uzayıp giden sakalları;
onun zamanla kurduğu sessiz bir anlaşmanın simgesi.
o sakallar birer parça tarih gibidir.
Ustanın alnındaki çizgilerle, gözlerinin derinliklerinde sakladığı acılarla, gülen ya da ağlayan yüzünün arasındaki boşlukta yer alan bir bağdır.

eyvallah.

Toprak bile kabul etmiyor bu gidişatı, yatacak yeri yok insanın.

Herşey sahtekârların elinde sünnileşti...

İnsan olanın içi Kerbela, karıncalar da yok ağzıyla su taşısın...

Minarelere geçirilmiş kılıflar, kapanın elinde dağılıyor, inanmak hak getire...

Vicdanını pişirip yemiş zebaniler gibi dolaşıyor ortalıkta sözde insanlar.

Ahlâksız olanın tezgahında satılıyor ahlak... Üç kuruş etmezken putlar, putperestler tutmuş başını suyun...

Çok şey var söylemek istediğim de bu kadar yetsin...

Çok şey çağrıştırıyor şiir ve çok gerçekçi bir yaklaşımla.

Eyvallah

iyi bir insan nasıl mutlu olsun ki;

Tebessümün de renkleri vardır. Her tebessüm gökkuşağı değildir. Tebessümle okudum ama rengi bende kalsın... Zira ben zaten hep tebessüm ederim. Çok gülen insanlara iyi davranın 🦋🦋🥰

Güzel bir eserdi Tebrikler 🦋☺️

Alkışladım ve tebessümden de öteye kendime armağan ettim .

Saygıyla .