Dünyada masumlar ölüyorsa,
Yıkın o gösterişli binalarınızı.
Her savaş bir adaletsizlik doğurur,
Ve her adalet
Bir barış doğurmazken.

Bu menfaat takasında
Göç dediğin
Yeri talan edilmiş insanlara
Yeri talan edilmemişlerin
Iyilik diye verdikleri
Bir ekmek, battaniye ve çadırla
Sundukları
Zamanında dur diyemediklerinin
Vebalidir beyim.

Hiç bir para
Hiç bir acıyı doyuramazken
Yıkın o gösterişli binalarınızı.
Her yol bir bekleyen etmiyor
Her yolcu bu durakta inmiyor.

Adalet
Geveze bir saatin gösterdiği
Ucuz iyi hal indirimiyken
Kötülüğün celsesinde.
Kadınların, masumların
Ve çocukların sesi yoktu.
İyiliğin lisanı
Vicdanın külüydü beyim..

Yakın tüm paralarını bu kentin
Dünyada açlar varken
Süslü arabaların, evlerin hükmü yok
Komşusu aç yatarken
Uyuyan bir vicdanın
Beyim
Hiç bir dünyada
Aynası yok...

Yıkın o süslü zindanlarınızı
Kalabalık afyonlu lahzalarınızı
Zalimin kulağı sağırken
Pişmanlık diye okunmuyor suskunluk.

Yıkın..
Yıkılsın o helal sandığınız
Haramla örülü duvarlarınız
Dışında evsizler varken
Ve bir ekmeğe muhtaçken
Sofralarınızın genişliği.

Beyim
Filistin diyorum anlar gibi oluyorsun
Üç maymunun ikisi firarda
Biri göstermelik
Ne oluyorsun.
Ne oluyorsun insanlık.