sorunlarımı ben çözemedim, benden sonrakiler de çözemeyecek
onlara nasıl tahammül ettiğime şaşmamak mümkün değil
aklımdan fena ihtimaller geçiyor
düşmanlarıma olan bütün kinimi unutarak tam bir saadet içinde geçecek
çılgın bir hayattan sonra bütün günlerim












esrarengiz görünüşte iyi kalpli saatlerde
geceli gündüzlü en küçük izler üzerinde yürüyorum
son derece cana yakın birer insan gibi
biraz da benim kadar sevmiş olsalardı
bu zor günlerimde derin ıstıraplarımı
ölümün soğuk çehresini












ölümü kanıksamış ruhuma ümitler dağıtıyorum
manidar sessizliğine ,bu latif haline yıllarca
önümde uzanan koca zamanı ayaklar altına alıp
zihnimin çektiği müşkülatla alay eder gibi
sineme sığınmış hazin bir sancıya aşk sunar gibi











garip bir haleti ruhiye içinde kıvranmaktayım
geceler uzamış kış gecelerinin uzunluğuna benzer
rüyalardan sabaha kadar gözümü alamıyorum
uçsuz bucaksız mekanları gece uykularımda












hudutları mahşere kadar uzanan bu mukadder hayat
nasıl olur da vicdanımın ters istikametinde yürümeğe devam eder
aynen vaki kara yazgıları yıllarca üstümde
aleyhime kurulmuş olan kahpe tuzaklardan habersiz
çektiklerim cehennem azabının kefareti sanki





*



redfer