Kulaklarımda gurbet türküleri çınlıyor
Hasretini,özlemini
Yokluğunu bıraktığım duraklarda gözlerini çizdim
Şiirler okudum aklımı yitirdim sandı herkes
Gülüşünde yeşeriyordu ümitlerim
Bakışlarında hayat buluyordum kimse anlamıyordu
Bulutlara kilitledim umutsuzlukları
Bir ah bırakıp kaldırımlara
Arkama bakmadan yollara düştüm.
Kırılgan bütün yanlarımı toplayıp sana geldim
Zulamda yarım kalmış mutluluklar
Şafağı görmeden yıkılan düşler
Her sabahı umutsuzca karşılayan
Kızarmış gözlerimden başka bir şeyim yok
Acılardan paramparça olmuş ciğerim
ayrılıklar delik deşik etmiş yüreğimi
Üstelik korkutuyor beni bu yalnızlık
Sokaklar bomboş ,yağmur yağıyor ve ben üşüyorum
Aç kollarını sevdiğim
Sar beni sımsıkı ve hiç bırakma bir ömür
Kapat gözlerini gözlerime,sabah olmasın
Sen ki ,yaşama küskün gönlümün yetim bahçesinde tek tomurcuksun
Kirpiklerimde biriktirdiğim gözyaşlarımla büyütmeye geldim.
Sen alnıma yazılmış en güzel kaderim
Yarınlarımın hiç batmayacak olan tek güneşisin
Sal ışıklarını üzerime,dağılsın bütün karanlıklarım
Aydınlığında menekşeler büyüteyim gözbebeklerimde
dudaklarına tebessümler sunayım
Ey gerdanına kurban olduğum
Gülüşüne kurbanlar adadığım sevdam !!
Sonu görünmeyen sokağın en dibinden görün bana
Senden sonrasını bilen olmasın
Nihai bir durak ol durmak bilmeyen acılarıma
Hüzünleri bitir tebessümlerinle
Sar beni özlemiyle yanıp tutuştuğum yarınım
Ümidim,hayalim,ruhum,eşim
Bir yastığı beraber eskitelim
Yüreğiklerimiz hiç bayatlamayan sevinçler yeşertsin...

Mehmet Zafer