Koca bir ömür eskiyerek akıp gidecek …
Kurtulup zaman, sinsi yalnızlığından,
Fitne yüreklerde beslenen düşlerle,
Çırılçıplak dans edecek…

Çiçeklerini;
şarkı diye güneşe besteleyen,
Kırık gitarların, çatlak ağızlı melodisini,
Şeytan ağızlı insanlar dinleyecek .

Kahır eksik olmayacak.
Üç günlük infazını bekleyen,
kelebeklerin omuzlardan,

Ceplerindeki baharı, kırlara serpen,
Kefensiz ölülerin çürük dişleri kokacak,
Kış artığı menekşeler düşerken,
Boynu bükük toprağa….

Öpüşgen kadınların,
Dudak rujlarından tahrik olan
Piçler türeyecek yeryüzünde,
Ellerinde falçatayla yol kesecek.
Üşüyen karıncaların izinde,

O zaman dökülecek bütün günahlar,
Terazi tepsisine…
Çarmıha gerilmiş sevaplar yazılacak
Nüfustaki ismine.
Yine eskiyerek gidecek bir ömür…
Pisi pisine…!

Müşteba Güneş