O yakarılı çığlığın güvertesinden geceyi indiriyorduk sulara
Mavi siyaha karışmış, yakamozlar gözlerinde dans ediyordu
Haylaz, arsız ve âşık yüreğine müptela bir müzik eşliğinde
Sol göğsünün uzantılarında gülüşlerin beni düşünüyordu

Durmuştu ansızın vakit, durmuştu bedeninde denizin yalpası
Hızla ilerleyen yelkovan akrebin dizinde sensizliğe uyuyordu
Uykularından uyanan martılar öğün artığı simitler taşıyordu
Gözyaşlarının zemherisinde alaz bir dünya sunuyorduk aşka

Umarsız kelimelerimin rahlesine güvercinler yuva yapıyordu
Sendin ruhumun paslı yongası, karıştırdıkça aşka ısınıyorduk
Yüzüne dökülen zülfünü tarayan parmaklarımın aleviydi an
Mırıltılarla büyüyen nakarata dönüşmüştü birden iniltilerin

Yüzyıllık sargılarını açıp yüreğinin, aşkı emziriyordun sevdayla
O terli zemherinin kapılarını örtüyorduk birlikteyken korkuyla
Utangaç anlar sallıyorduk kangren yüreğimizde, asırlık vefayla
Çoğul yaşanmışlıkların odasında ağlıyorduk, hazin sarılışlarla

Selahattin Yetgin