1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
691
Okunma
ben o küçük çatının yalnızlığını seviyorum
şakacı ve mutlu ağaçların yana yıkılırken söylediği şarkıdan utanacak değilim
biraz ses ver
lakin güneşin doğduğu güne
merasimler asıyor hasta dokunuşlar
kan akıtarak yücelen cüceye
bağışlaması için yeni güller getirdiler
sancılı toprak ve bulutlu gök
yağmura karışınca sustu
eğildi beyaz dağlar karlara
neden bir ağaca tutunup seni seviyorum ki
basit şeyler fısıldıyor boşlukların ağzı
ağlayan biri ol
ya da hatırlayan
o bitmeyen sonsuz saati
yeşil ve eğlenceli deniz arkamızda
soluksuz öpülen küçük dalgalarla kardeş
mavi kayalıklar büyütüyorum içimde
sokul
ve yavaş yavaş bana gel
oysa hiç bir şey geçsin istemiyorum
sıcak dolaşıyor gökyüzünü mavi
duvar dibinde uyuklayan çocuğun eliyim
ne istiyorsan sana vereyim.