Anladım, ben asla sevmemeliydim,
Her aşkta bin defa ölmemeliydim.
Kalbimi parçalara bölmemeliydim,
Her aşkta en başa dönmemeliydim...

Dünyamı kararttılar çok sevdiklerim,
Ömrümü yediler can bildiklerim.
Ben bu dünyaya gökten inmedim,
Sırtımdan vuran vurana yine ölmedim...

Abartarak seviyorum ölecek kadar,
Canımdan daha kıymetli görecek kadar.
Dünyam hep tersine dönecek kadar,
Dünya alem arkamdan gülecek kadar...

Bende bu kalp varken yine bulurum,
Verdiğim söz neyse onda dururum.
Bir gün bir yar çıkar mutlu olurum,
Dönmeme tek engel var, o da gururum...

Kesmem asla yarınlardan ben umudumu,
Gidince başın göğe erip mutlu oldun mu?
Seveni sende seveceksin, aşkın kanunu,
Canımı iste al ama vermem gururumu...

Kalbimi söküp alsan dönüp te bakmam,
Yedi sülaleme sövsen kafama takmam.
Seni sevmekten vazgeçmesemde,
Gurur ve onurumu asla yerlere atmam...