istemsiz bu hatırlayışlar, bir yandan gözlerini okuyorum
kahrolsun da ne demek (rüzgar mısın sen yoksa)
ellerin artık kaldıramıyorsa toprağını
bana anne şefkatinde bakıyorsun, sessizliğin irkiliyor (solum)

derinlerimde kışın var, uyluk damarlarında tövbeler
sarıl bak, sarıl nasıl da özlemiş kolları bir adamın
gidemiyoruz, giremiyoruz
iç içe kaç narin tomurcuk kalmış (ten çiçeğin defne)
karnının en oval kalışına da ya da aç kalmalara diyelim
çok iyi bilirsin aç kalmayı şimdi
saçlarının asla bitmeyecek duasını
sarıl bak, sarıl nasıl özlemiş maviliklerin

bir geyiğin gözünün ortasından vuran avcı, gel sövelim
medet bilmiyor onun bunun çocuğu
olsun, olasılık kalsın örneğin, sana anlatamadığım bir şeyler kalmalı
sırtının incileri dökülmeden, kayalıklarında, çiğ düşen bir yerler olmalı,
ıslaklığında çayın nemi
duruverdiğin yerden çıkıyor ayakların göğüme
saçların kalmalı mesela, anlatamıyorum kaybetmeyi, anlam veremiyorum
bir gladyatör öpücüğünden anatomi dersine
kaç çıplak adam ayaklarıyla yeri kirletiyor (sev ayaklarımı)

yeniden gideceğiz (baldırların Çin)
her aşk biraz da yaralı yaşamaya karar verdiğinde
unuturum, uyuturum eğer ölebilirsek şimdi
toprağı üzerime atan el. sen bağırınca, ağzında toprağı, ölmeyi de göze getirince yitiriyorsun ey deli, küpelerini kaç rehine verilmişti kelimelerinden çıkan, ey Beyoğlu delisi, derinlerimden çıkartamadığım tını, kaç kışın sorguladığı güneşsin, ayrıca ayak basılmamış ayın olsaydı keşke göğsünde birleşip birleşip, birleşik yazılır şimdi, ayırtılmamışsancılarınabaşımıyaslayıpkandokudumkalbiminpencerelerine
beni duyuyorsun, sürekli tutuyorsun tırnaklarımdan, ellerimi biliyorsun, ah ellerimi senden iyi bilen olmasın, ellerimi öpüyordun, bir yara bu, avuçlarımdan çıkarmadığım cam izinde kıllanıyor koltuğunun altı
(orada dursun her şey)

birden uyanırım
horla. hırla. hırka-

lütfen bu taraftan hayranlık duyalım tekrar sana
giyin acılarını