Editörden... Uzaydan Yazıyorum Kimse Üzerine Alınmasın

Haftasonu yazımı size uzaydan yazıyorum. Çünkü buradan dünyaya bakıp kim nerede ne yapıyor, ne konuşuyor, ne kaynatıyor, ne saçmalıyor, kimi seviyor, kimi aldatıyor, kimi üzüyor, kimi ağlatıyor, kimi güldürüyor… gayet açık ve net, hiç flu değil yani, ayna gibi parlıyorsunuz diyebildiğim yerdeyim…


Öncelikle insan olmak demek, elbette bir şeyleri sormak, öğrenmek, sorgulamak gerektirir.. Hayatımızda neler oluyor, neler bitiyor, kim kimi yiyiyor , kim kimi kazıklıyor, kim kime güller vaat ediyor acaba… ne kadar komik. Beni başkalarının hayatı hiç ilgilendirmiyor, kendi hayatım gayet karışık ve düzensiz. Tipik yengeç burcuyum ve normalde hep odalarındaki dağınık görüntüden bahsederler… Oysaki benim herkesten çok daha düzenli bir odam, titiz huyum yüzünden temiz hijyenik bir ortamım vardır hep. Annem sağ olsun! Ama hayatımda düzensiz ve dağınık birçok şey yaşıyorum. Kimse bu tarafına bakmaz…


Niye buraya geldiysem. Dedim ya düzensiz dengesiz bazen ayarsız bile olabiliyorum. Hepsi hava durumundan kaynaklı. Dün berbat bir gün geçirdiniz, ben uzaydan sizin üzerine düşen o ağır ağır yağmur damlalarını tetikliyordum… Hatta bazılarının üzerine daha fazla düşsün diye uğraşılarım olmadı değil : )))


Fakat pazar günüm muhteşemdi. Sabahın köründe bir aydır bozuk olduğundan dolayı çalışmayan Digitürk’ümün, servisten geldiklerinde çalışası tutmasaydı süperin ötesi olacaktı. Size de oluyordur mutlaka, evde bir şey bozulur tamirci çağrılır, fakat tamirci eline aldığında nedense tuhaf büyülü parmakları varmış gibi çalışan cihazlara dönüşüverirler. Orada rezil olursun, orada kaybolursun, buhar olursun, yalancı olursun, kandırıkçı olursun da yerin dibine doğru yol olursun… Bu sadece cihazlarda olmuyormuş. Ne oluyormuş… Dedim ya uzaydan her şey net görünüyor. İnsanların içinde de aynı şeyler yaşanabiliyormuş. Hiç tanımadığın, bilmediğin, daha yüzünü görmediğin, bahsettiğin şeylerin algılanmadan, yargılanan, sorgulanan, sanki dünyanın efendisi gibi asıp kesenlerin içinde buluveriyormuşsun kendini… Peki onlar nereye yol oluyor acaba…


Eh ben artık uzaydan yazacağım size : ))) Burası cidden çok keyifli. Göktaşlarıyla süslenmiş kahve istiyorum lütfen. Asistan arkadaşlarıma duyurulur : )))


Pazarım muhteşem geçti demiş miydim… Konuyu kaçırdım sandım hemen toparlıyorum. Açlık Oyunları’ndan bahsetmiştik. Yazılarımı takip edenler bilecek. Bugün filme gittik nihayetinde, ben çok sevdim. Hatta ardına gelecek her bölümüne de gideceğimden eminim. Konu kendi içinde her yeni sahnede ilginç bir hâl alıyor, bir sonraki sahnede ne olacak diye seni meraka sürüklüyor. Doğal olarak heyacanlı sahneler, vurdulu kırdılı dövüş sahneleri, kanlı görüntüler, azim, açlık, dirayet, güç gösterileri, duygusal an’ların yaşandığı ve finalinde bir gizemin belirmesiyle biten çok güzel bir filmdi. İtiraf edeyim böyle gerilim ve heyecanlı filmde en çok Rue ölüm sahnesi çok dokunaklıydı ve az daha dramatik an’lar olsa kesin ağlamıştım. Çok dokundu çok!
İzlemeyen varsa ısrarla tavsiye edilir. Tek bir şeyi daha ilave edeyim, filmin başından itibaren dikkatinizi dağıtırsanız filmi sonra toparlayamazsınız. Benden söylemesi .)


Bu hafta için çok şey anlatacaktım ama uzaydayım arkadaşlar bundan sonra böyle az az söylenip kaçacağım. Bu aralar medyayı en çok meşgul eden ve cidden kanayan bir yara olan Şehir Tiyatroları’nın belirsizliği ile ilgili durum çok vahim. İstanbul Büyükşehir Belediyesi “Şehir Tiyatroları” ile ilgili yönetmelikte değişiklik yapacakmış. Bunun için uzun süredir bu işe gönül vermiş, eğitimini almış, bu işten para kazanan, tiyatro sanatçılığını kalben kabullenen ve bu sanatçıları destekleyen herkes bir tepki göstermekte… Ben tepki göstermeyeceğim. Hem hayat bir oyun diyen siz değil misiniz canım. Evinizde, sokakta, pazarda, piknikte oynayın işte neyinize yetmiyor. Özentiliğinde bu kadarı yani. Tiyatrocu olunup ne olacak ki... Herkes yapar, altı üstü bi sahne, iki cümle ezberleyip, iki adımda okuyup, bağırıp, çağırıp alkış topluyorsunuz. Peki hiç denediniz mi... Peki bu eğitimi almadan, bir olayın ayrıntısını bilmeden, bilgisini tecrübe etmeden, denemeden, bir tiyatro oyunu hakkında nasıl karar verebilirsiniz ki… Bu işe gönüllü olacaklara bir söyleyeceğim var, dedim ya ben tepki göstermeyeceğim diye… Size tepki gösterip dilimi yoramayacağım, herkes kendi bildiği işi yapsın lütfen! Lütfen…


İzmir, Trabzon, Ankara, Antalya, Diyarbakır, Erzurum, İstanbul, Adana, Sivas, Konya, Van… Bu illerde ne oluyor diyeceksiniz. Söyleyeyim… 19-30 Nisan tarihleri arasında çocuk oyunlarının bazılarında ücretsiz giriş şansı var çocuklarımızın. Gerçi ülke sanatçısına kol kanat germeyen, yanında olmayan, onları desteklemeyen kişiler olarak gerek yok siz boş verin bu illerde hangi oyunlar ücretsiz araştırıp sakın çocuklarınızı tiyatro ile tanıştırmayın sakın! Bunu da söylemedim varsayın.


Ölümünün 300. Yılında UNESCO tarafından “Itri Yılı” olarak ilan edilmesi kapsamında sanatçı, dünyada da düzenlenen geniş kapsamlı programlarla anılıyormuş. Kaçımızın haberi var ki… Ben yeni öğrendiğim için kendimden utandım. Keşke bahsetmeseydim. Öğrenip ne yapacaksınız…

Aslında uzun süredir dile getirmek istediğim ama bir türlü fırsat bulamadığım bir haber okudum geçen. Yayıkları bilirsiniz. Çok önceleri sütten tereyağı ve ayran elde etmek için sıkça kullanılan, tahtaların sızdırmayacak şekilde belli bir açıyla bir araya getirilmesiyle yapılan yayıklardan bahsediyorum. Etrafınızda bunu kullanan gördünüz mü… Çocuklarınız asla görmemiştir. Alkışlayalım kendimizi çünkü artık göremeyecek yeni bir neslimiz olacak. Bunları kitaplardan okuyacaklar. Ah ya internetten google’dan bir şey ararken tesadüf karşılaşırlarsa öğrenecekler diyecektim. Çünkü tabletlerden sonra kitapların yapraklarını bile parmaklarını tükürükleyip çeviremeyecek bir toplum geliyor… Ben bu yüzden uzaya kaçtım işte.


Bahsetmeyeyim diyorum da unutuyorum. Eskiden Osmanlılar’daki Türk Süsleme Sanatları’nı artık herkes unutuyor. Sanatların isimleri, sanatçılarına verilen isimler… Nasıl yapıldıkları… Kaçımız biliyor. Bilmiyoruz işte. Biz ne tarihimize, ne kültürümüze, ne bize atalarımızın miraslarına sahip çıkabiliyoruz. Sadece müthiş bir para hırsı, kazanılanı acilen tüketme, insanları hiçe sayma, emeği küçümseme, haklıyı haksız konuma getirmede asla üstümüze yok bizim. Süperiz, muhteşemiz.


Yanlış anlaşılmasın yahu ben bir şey sorgulamıyorum. Bir şey sormak haddime değil. Arada aklıma geldi söyleniyorum kendi kendime. Ben ne salakmışım, tezhip ebru, Osmanlıca kurslarına boşuna gitmişim. Kim için öğrendiysem onca şeyi. Ne gereksiz şeyler. Uzayda zaten işime yaramıyor zaman kaybım olmuş. Vah benim boşa giden yıllarım, hey gidi hey!


"THE VOW" izleyeniniz var mı… Beni uğraştırmayın ve gidin fragmanını bulun izleyin. Haftanın en romantik filmi vizyonda... Asla kaçırmamam gerek. Kar’dan nefret eden biri olarak nedense kar yağarken birbirlerine aşkını itiraf eden ya da kavga eden ya da ayrılan çiftlerin sahneleri hep dokunaklı gelmiştir bana :)))


Ruh eşinizin kalbini yeniden nasıl kazanırdınız sorusunun cevabı burada. Peki siz nasıl kazanırdınız…


Benim cevabım filmden sonra. Bugün sinirli değilim, agresif değilim, herhangi bir terslik yaşamadım, keyfim yerinde. Hayatımdan soru işaretlerini rafa kaldırdım. Soru işaretleri kullanmadan, kimseye bir şey sormadan, sorgulamadan, bir hafta boyunca okuduklarımı o ince zeka algılarımla anlamaya çalıştım diyelim. Hepsi bu. Ama ben yine de “üzgünüm Leylaaaaaaa” Sertap Erener’in son albümünden dinleyin tavsiye ederim.


Teşekkür mü edecektim. Evet “kıyıdaki adam” sevgili Önder, Sanat-Kültür-Etkinlik platformunun yeni editörü. Muhteşem yemek, sinema keyfi, kahve, sohbet için teşekkürler. Her şey çok güzeldi.” Dizi Mizi İnci” için haftaiçinde başlangıcımızı yapıyoruz. : ))) Bir teşekkür de sevgili Jale’me yeniden hayatında yer almak paha biçilemez bir duygu. Demet’im her daim kucak dolusu şefkatinle sardığın için minnettarım.


Eh bu kadar yeter, uzayda uyku diye bir şey yok. Birkaç yeni gezegen dolaşacağım, çok ilginç şeylerle karşılaşıyorum ve sizlerle her hafta paylaşacağım bunları elbet. Arada dostlarımı ziyarete geleceğim dünyanıza. Ama bana taş atacaksanız kollarınız çok yorulacak bilesiniz. Uzayda her şey havada asılı kalıyor…


Güzel bir hafta olsun herkese... Sevdiklerinize sıkıca sarılın, onlara dokunun. Kahkaha atmayı hayatınızdan eksik etmeyin, doğru olmayı öğrenin, kimseyi kandırmayın, eğlenmenize bakın, psikolojiniz bozuksa dua edin…




Saygılarımla.


banukalyoncu/16.04.2012

Fotoğraf: Bade Kalyoncu