HOŞÇAKAL

delik deþik oluyorum beni býraktýðýn yerde
üstüm baþým sen hasreti
usulca susuyorum senli cümleleri
konuþ desen ne düþecek ki yarý baygýn duygularýmdan
sen konuþsan hangi dilsizliði ayýklarým bu kýçý kýrýk vedalarýndan

kýsa bir tebessüm ertesi yaþýna arifede gözlerim
çok geçmez derin bir kalp kýrýðý içimi keser
hoþçakal demesi ne acýdýr bil bilsen
insan kendi nefesine bile küser


kayýbým ben kendi kendimde
arama beni süslü sözler içinde
biraz ölüm bazen
biraz hayat varlýðýndan þüpheli
o kýsacýk an içinde senin yokluðunla tükendiðimde
hissettiðini bilmek istiyorum
derin bir sessizliði üstüne giyindiðinde


iklim aramýyorum her mevsim ayaz
üþüme diye daha çok sevemiyorum
bir gülüþüne tüm karartýmý kaldýrabilirdim gönlümün perdelerinden


kalacaðýndan biraz umudum olsa
dönerdi aþkým hicranýn son seferinden


uyanýlmaz bir uykuya daldýrýrdým gözlerimi
ölebilirdim bir defa içimi çekmeden
caným izin vermiyor kaybolamýyorum kendi gürültümde
sana hoþçakal demeden


yürek derdi çetindir yol uzun
meczup istasyon say beni farkým yok boþ iskemlelerden

ey derdi baþýný aþmýþ bana kör sevgili
malum olsun yokluðumun acýsý
beni bileklerimden düþüne asan bu yerlerden
hatýrlatsýn ayazlarýn yüzünü haþlayan sancýsý


üþütecek bu caddeler bu sokaklar bu þehir
ayaz altýnda gözlerim buz tutan asi nehir


derin sýzýn kapaklanacak kalbine
sevme diyorum kaç oldu , bu kadar çok kendime


bir gece çal ömründen düþüme dal
içimde ne kadar sen kalmýþsa durma topla al
beni benden saymadýðýn o yerde bitiyorum
gidiyorum sevgili


hoþçakal
hoþçakal ...







Gülþah Gayret
Tekirdað






_
Sosyal Medyada Paylaşın: