Anladým ki hiç bir þey ölüm kadar acý vermezmiþ Ayrýlýk acýsý nedirki ölümün yanýnda Özlem,küsüþmeler,kaprisler,kýrgýnlýklar,kýzgýnlýkl ar Bunlarýn hepsi çok boþmuþ. En büyük acý ölümmüþ. Soðukluðunu hissetmekmiþ. Elini ölmüþte olsa ýsýtmak isterken Sizin elinizi buz gibi yapmasýymýþ acý. Siz ona gözü yaþlý "ne olur kalk " diye yalvarýrken Artýk sizi duyamayacak kadar uzaklarda olmasýymýþ. Siz eðilip onu son defa öperken Onun size tepki veremeyiþiymiþ acý. Gömüp hiç bir þey olmamýþ gibi Mezarda býrakýp eve dönmekmiþ. Yaðmur yaðdýðýnda sadece onu düþünmekmiþ. Sohbetlerde adý geçen fakat kendi olmayan bir acýymýþ. Sofralarda yeri olan ama bir daha hiç oturamayacak olanmýþ. Hani derler ya acýnýn en kötüsünü yaþadým diye Ben anladým ki acýyý yeni tatmýþým. Yaþadýðým hiç bir þey bu kadar acýtmadý içimi. Hiç bir þey bu kadar büyük bir boþluk yaratmadý bende. Her þeyin yeri doldurulabilir Ama bu boþluk asla. Yerine kimseyi koyamayacaðým bir boþluk. Uykularýmý kaçýran bir boþluk. Hiç bu kadar huzursuz olmadým, Hiç bu kadar kötü hissetmedim, Hiç bu kadar gözüm yollarda kalmadý, Gittiðini hiç düþünmek istemedim. Ben hiç sensiz kalmadým sen vardýn. Hayatýmda ilk defa bu kadar çaresizim. Senin artýk olmadýðýný bilmek... Bunu bilmek canýmý çok yakýyor. Ben daha hazýr deðildim. Bizim daha yaþayacaklarýmýz vardý……………Y..S
Sosyal Medyada Paylaşın:
GURBET KUŞLARI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.